Voor de buitenwereld lijkt het een gewoon gezin, dat het verlies van het jongste kind heeft verwerkt. Maar het ligt anders. Een van hen heeft de kenmerken van een tijdbom en brengt de anderen regelmatig in beroering. En in conflict. Astrid van Velzen is de moeder van dit gezin en op een dag in juni ontdekt ze iets wat niet alleen een gevoelige snaar raakt, maar ook de voorbode blijkt te zijn van geweld en dreiging. Ze vermoedt dat haar zoon hier iets mee te maken heeft. Hoever ga je als moeder om de daden van een kind goed te praten? Hoelang lukt het je de andere kant op te kijken? Wat moet er gebeuren om je zover te krijgen dat je ingrijpt? Het antwoord blijkt alle perken te buiten te gaan

Troostkind is een heel mooi en aangrijpend verhaal dat je pakt en niet meer loslaat tot de laatste letter. Knap beschreven hoe een moeder onvoorwaardelijk van haar kind houdt en toch een grens overschrijdt. Het zieke karakter van de zoon is goed beschreven maar ik voelde zelf ook de pijn van de moeder. Prettig leesbaar door de gebruikte perspectieven en ondanks de niet geheel verrassende ontknoping wél ongelofelijk boeiend en meeslepend. Het is wel een indrukwekkend verhaal. Alhoewel voor mij al snel bekend was wie de moorden had gepleegd, was de (eigenlijke) moord op zijn zusje Meike voor mij niet voorspelbaar. Jammer dat ik hem zo snel uit had maar sommige boeken laten zich nou eenmaal niet meer wegleggen. Ik heb hem met veel plezier gelezen.! Krijgt van mij 4 sterren!