Ongeïnspireerd en vlak

Auteurs Marjolein van der Gaag en Marcella Kleine hebben de handen (of pennen) opnieuw ineen geslagen voor een gezamenlijke zomerthriller. Eerder deden zij dit al met hun zomerthriller Hels, die twee jaar geleden verscheen. Nu staat de lezer een bundel met acht korte verhalen te wachten, onder de titel Eindbestemming. Met deze korte thrillers laten de dames zien hoe een vakantie plotseling kan veranderen in een huiveringwekkende trip. 

De omschrijving klinkt in ieder geval goed. Helaas verandert dat goede gevoel al vrij snel wanneer de eerste twee verhalen erop zitten. Eindbestemming leest weliswaar gemakkelijk weg, maar om de bundel nou spannend te noemen, nee. 

De lezer kan zich voorbereiden op een verzameling van ongeïnspireerde verhalen die keer op keer hetzelfde eindigen. Eindbestemming slaat de plank volledig mis. Het is een saai boekje dat niet eens in de buurt komt van een verrassend werk. De personages zijn vlak, de omgeving is elke keer hetzelfde en in ieder verhaal gebeurt grofweg hetzelfde. Het enige wat er daadwerkelijk verandert, zijn de namen van de hoofdpersonages. Eindbestemming bestaat uit acht verhalen die iedereen wel had kunnen verzinnen en op die manier had kunnen opschrijven. Deze bundel is zwaar beneden de maat.

Wellicht is Eindbestemming het beste per verhaal te lezen, tussen andere boeken door. Indien de lezer het wel in een ruk uitleest, is de kans aanwezig dat hij zich gaat vervelen. Behalve de vlakke personages, is ook de schrijfstijl bijzonder eentonig. Er wordt met passieve zinnen gewerkt, personages nemen onlogische beslissingen, en zijn zelfs een cliché te noemen. Er wordt ontzettend veel verteld, maar een gevoel van sympathie blijft bij de lezer uit.

Toch is er een sprankje hoop: het laatste verhaal 'Oog om oog' is aardig te noemen. Na een heleboel dramatische verhalen die allemaal hetzelfde eindigen, kunnen we in dit verhaal eens iets anders lezen. Verrassend is het nog steeds niet, maar het is wel een mooie afsluiting voor de lezer die het daadwerkelijk uitzingt tot het einde. Toch is het aan te raden direct met het laatste verhaal te beginnen. Dat scheelt een heleboel tijd.

Eindbestemming is vast een geinig boekje als je in een all-inclusive hotel aan de rand van het zwembad ligt, maar voor de echte thrillerlezer is dit een amateuristisch werkje zonder enige diepgang of spanning.