Paaz: een indrukwekkend relaas

Myrthe van der Meer alias Emma vertelt in haar autobiografische debuut over haar opname in de PAAZ (Psychiatrische Afdeling Algemeen Ziekenhuis). Emma is zwaar depressief en zelfs suïcidaal. Op de PAAZ wordt ze zo goed als kwaad behandeld volgens de normen van de psychiatrie: een eindeloze hoeveelheid pillen om de depressie te onderdrukken en nog een zooitje andere pillen om de bijwerkingen daarvan tegen te gaan. Gesprekken met psychiaters en psychologen en verschillende vormen van therapie vullen vijf maanden lang haar agenda. Dit alles afgewisseld met een monotone dagbesteding onder leiding van de verplegers.

Van der Meer schuwt niet met de nodige zelfspot en rauwe humor een kijkje in haar verstoorde brein te geven. Met een vloeiende pen en rake woorden weet Van der Meer de vinger precies op de zere plek te leggen. Het geeft de lezer een treffend beeld van het leven van een psychiatrisch patiënt. Het beladen onderwerp wekt de indruk dat deze zogeheten roman zware kost zal zijn. Toch is 'Paaz' is helemaal geen zwaar boek, en leest het juist vloeiend weg. De cynische humor van Van der Meer haalt de scherpe randjes er vanaf en maken het verhaal toegankelijk. Op sommige momenten is het soms zelfs herkenbaar; een vervaarlijk besef dat depressie een ziekte is die iedereen zomaar zou kunnen overkomen. Met haar verhaal haalt Van der Meer het rookgordijn weg dat het algemene beeld van de psychiatrie vertroebeld. Maakt zij het duidelijk en minder stigmatiserend voor de lezer. Wekt zij begrip en sympathie op.

'Paaz' omvat het bevlogen verhaal van iemand die met zichzelf in de knoop zit en daar niet meer eigenhandig uit kan komen. Iemand die ondanks de ontkenning toch professionele hulp heeft aanvaard. Want ook al schrik je soms van het tegenstrijdige gedrag van behandelaren en het gemakzucht waarmee onmetelijk veel pillen voorgeschreven worden; zonder professionele hulp had het zomaar anders kunnen aflopen voor Emma. Van der Meer vormt met haar eerlijke verhaal een boegbeeld voor veel hulpeloze mensen; bij wie slechts een toereikende hand al zoveel verschil kan uitmaken. Een indrukwekkend relaas.