Schemeruur

Als de dag overgaat in de nacht vertellen de inwoners van het Zweedse eiland Öland elkaar graag verhalen. Op deze manier worden indrukwekkende gebeurtenissen in leven gehouden en soms aangevuld met informatie van onduidelijke herkomst. Roddel en achterklap, maar dat niet alleen. De mensen op Öland zijn gevoelig voor sagen en zien soms geesten. Zweden is niet voor niets het land van de trollen, kabouters en heksen.

Schemeruur begint met de verdwijning van een zesjarige jongen met de naam Jens.
Het is al snel duidelijk dat het de moeder, in de jaren die daarna komen, niet lukt om dit grote verdriet te verwerken. Ze probeert de pijn te verzachten met alcohol en is niet in staat om te werken. Ook haar bejaarde vader is nog dagelijks met de verdwijning van zijn kleinzoon bezig. Samen met een paar vrienden ontwikkelt hij een theorie over wat er misschien gebeurd zou kunnen zijn.

Als er met de post een kindersandaaltje wordt bezorgd bij de opa van Jens worden alle oude wonden weer opengehaald. De moeder van Jens, die inmiddels op het vaste land woont, gaat terug naar het eiland Öland om daar samen met haar vader op onderzoek uit te gaan.
In dit verhaal worden gebeurtenissen uit het verleden, nieuwe ontwikkelingen, roddel, achterklap en oude en nieuwe kennis samengevoegd tot de realiteit van de dag.
Wat is er nu eigenlijk gebeurt op die grijze middag in september 1972?

Dit boek van Johan Theorin heeft mij verrast. Het zit bijzonder goed in elkaar en is mooi opgebouwd. Tot aan de laatste bladzijde blijf je als lezer in spanning en wil je graag weten welke omstandigheden tot de verdwijning van deze kleine jongen hebben geleid.