Lezersrecensie
Stijlvolle thriller.
R.J. Ellory – Bekraste zielen
Het verhaal speelt in 1964
Carole Kempner is de moeder van twee zoons, Elliott Danziger en Clarence Luckman, die elk verwekt zijn door een andere vader.
‘Twee stumperige en deerniswekkende vaders’ zoals ze zelf zegt.
De jeugd van de jongens werd beheerst door geweld en waanzin.‘Om te beginnen sloeg Clarence’ vader, Jimmy Luckman, Carole op een koude winterochtend voor de ogen van Elliott en Clarence dood’
Dit alles en nog meer staat op de eerste bladzijde van ‘Bekraste zielen’
Dit zijn binnenkomers van jewelste en daarmee wordt duidelijk de toon voor de rest van het boek gezet. Geweld en het lot of toeval.
Elliott en Clarence zwerven van tehuis naar tehuis en jeugdgevangenis en hebben alleen elkaar. In deze keiharde omgeving weet Elliott zich met geweld te handhaven en beschermt met zijn vuisten ook zijn anderhalf jaar jongere broertje.
Earl Sheridan, een ter dood veroordeelde misdadiger, gijzelt beide wezen.
Er ontstaat een merkwaardige symbiose tussen de volkomen geschifte, paranoïde en gewelddadige Earl Sheridan en Elliott Danziger.
Elliott heeft zijn afgod gevonden, zijn filosofische geestverwant en bloedmaat.
Zijn adoratie neemt bizarre vormen aan: ' En je hoeft mij niet dood te schieten, maar als je het toch doet, ben ik blij dat jij het bent'
Letterlijk. Elliott kruipt in de misvormde en door en door verrotte geest van Earl en zet zijn kruistocht voort.
Conclusie
Dit boek uit 2013 had ik al zeker twee of drie jaren in huis en telkens was er weer de waan van de dag die maakte dat ‘Bekraste zielen’ weer opschoof.
Een verkeerde beslissing zo blijkt nu.
Dit boek past perfect in het rijtje thrillers die duidelijk maakt dat R.J. Ellory tot een de beste thrillerauteurs van deze tijd behoort.
In wezen betreffen de twee hoofdthema’s in dit boek het geweld en het lot, toeval of bestemming. Het donkere gesternte zoals het wordt benoemd.
Maar ook een mooie verhaallijn over het verband tussen sociale en culturele structuren en controle en de relatie met moordzuchtige of sociopathische neigingen. Dit aan de hand van de gedachten van een rechercheur die wat verder kijkt dan de gebruikelijke neus lang was in de zestiger jaren.
Ellory houdt er van om in zijn boeken een veelheid aan personages te laten figureren. Als daders, als slachtoffers, als uitvoerders van de wet. De achtergronden en geschiedenissen van al deze hoofdrolspelers zijn telkenmale levensverhalen in een notendop. Veelal koel, beschrijvend, feitelijk maar als lezer wordt je meegetrokken in een scala van emoties als het lot of toeval toeslaat.
Een intelligent geschreven boek waarin Ellory diep in de geest en de zenuwbanen van zijn hoofdpersonen kruipt en de krankzinnige gedachten en gevoelens bloot legt, ze fileert als het ware en de uiteindelijke beklemmende gevolgen krachtig en waar nodig , gevoelig en vol emotie, beschrijft.
Vijf sterren en daarmede in lijn met zijn voorafgaande romans zoals ‘Een stil geloof in engelen’, ‘De helden van New York’ , ‘Een mooie dag om te sterven’ en ‘Een volmaakte vendetta’. Allen los staande titels.
Jac Claasen
Het verhaal speelt in 1964
Carole Kempner is de moeder van twee zoons, Elliott Danziger en Clarence Luckman, die elk verwekt zijn door een andere vader.
‘Twee stumperige en deerniswekkende vaders’ zoals ze zelf zegt.
De jeugd van de jongens werd beheerst door geweld en waanzin.‘Om te beginnen sloeg Clarence’ vader, Jimmy Luckman, Carole op een koude winterochtend voor de ogen van Elliott en Clarence dood’
Dit alles en nog meer staat op de eerste bladzijde van ‘Bekraste zielen’
Dit zijn binnenkomers van jewelste en daarmee wordt duidelijk de toon voor de rest van het boek gezet. Geweld en het lot of toeval.
Elliott en Clarence zwerven van tehuis naar tehuis en jeugdgevangenis en hebben alleen elkaar. In deze keiharde omgeving weet Elliott zich met geweld te handhaven en beschermt met zijn vuisten ook zijn anderhalf jaar jongere broertje.
Earl Sheridan, een ter dood veroordeelde misdadiger, gijzelt beide wezen.
Er ontstaat een merkwaardige symbiose tussen de volkomen geschifte, paranoïde en gewelddadige Earl Sheridan en Elliott Danziger.
Elliott heeft zijn afgod gevonden, zijn filosofische geestverwant en bloedmaat.
Zijn adoratie neemt bizarre vormen aan: ' En je hoeft mij niet dood te schieten, maar als je het toch doet, ben ik blij dat jij het bent'
Letterlijk. Elliott kruipt in de misvormde en door en door verrotte geest van Earl en zet zijn kruistocht voort.
Conclusie
Dit boek uit 2013 had ik al zeker twee of drie jaren in huis en telkens was er weer de waan van de dag die maakte dat ‘Bekraste zielen’ weer opschoof.
Een verkeerde beslissing zo blijkt nu.
Dit boek past perfect in het rijtje thrillers die duidelijk maakt dat R.J. Ellory tot een de beste thrillerauteurs van deze tijd behoort.
In wezen betreffen de twee hoofdthema’s in dit boek het geweld en het lot, toeval of bestemming. Het donkere gesternte zoals het wordt benoemd.
Maar ook een mooie verhaallijn over het verband tussen sociale en culturele structuren en controle en de relatie met moordzuchtige of sociopathische neigingen. Dit aan de hand van de gedachten van een rechercheur die wat verder kijkt dan de gebruikelijke neus lang was in de zestiger jaren.
Ellory houdt er van om in zijn boeken een veelheid aan personages te laten figureren. Als daders, als slachtoffers, als uitvoerders van de wet. De achtergronden en geschiedenissen van al deze hoofdrolspelers zijn telkenmale levensverhalen in een notendop. Veelal koel, beschrijvend, feitelijk maar als lezer wordt je meegetrokken in een scala van emoties als het lot of toeval toeslaat.
Een intelligent geschreven boek waarin Ellory diep in de geest en de zenuwbanen van zijn hoofdpersonen kruipt en de krankzinnige gedachten en gevoelens bloot legt, ze fileert als het ware en de uiteindelijke beklemmende gevolgen krachtig en waar nodig , gevoelig en vol emotie, beschrijft.
Vijf sterren en daarmede in lijn met zijn voorafgaande romans zoals ‘Een stil geloof in engelen’, ‘De helden van New York’ , ‘Een mooie dag om te sterven’ en ‘Een volmaakte vendetta’. Allen los staande titels.
Jac Claasen
2
2
Reageer op deze recensie