Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Nummer 13 is een fraaie uit deze serie rond Joe O'Loughlin en Vincent Ruiz.

Jacques 21 oktober 2018
Over de schrijver.

Dit is het dertiende deel uit de Joe O’Loughlin en Vincent Ruiz reeks. De schrijver zegt in zijn dankwoord daarover het volgende :  Toen ik professor Joe O’Loughlin introduceerde in De verdenking, had ik er nog geen idee van dat hij mijn langst blijvende  en geliefdste personage zou worden... een briljante psycholoog met een enorm inzicht in het beste en het slechtste van de mens.’

Joe ( Joseph) O’ Loughlin, klinisch psycholoog van professie, heeft mijn hart gestolen. Simpel, omdat deze briljante psycholoog ook maar een mens is en dus afschuwelijke blunders maakt. ‘Hij is geniaal in het oppikken van kleine incidentele details, patronen die anderen niet zien, constateert afwijkingen en onvoorspelbare handelingen die uitschieters zijn en de grenzen van het menselijk gedrag vormen’

Vincent Ruiz is, in dit boek, al met pensioen maar blijft de keiharde politieagent die maar een ding verkeerd doet. Hij kiest altijd de verkeerde vrouwen. Wellicht kiezen de verkeerde vrouwen hem. Of zou het dan toch zo zijn dat de vrouw altijd kiest en de man blij is met wat hij kan krijgen?

Over het boek.

God's Persoonlijke Lijfarts, professor in de heelkunde en volksgezondheid, adviseur van diverse regeringen,oprichter van het International Trauma Research Center, docent, schrijver en filantroop, heeft een maîtresse, een tweede vrouw met wie hij zelfs getrouwd is?

William O ‘Loughlin , de vader van Joe, wordt in zijn tweede huis in Londen, in het huis waar zijn andere vrouw woont, aangevallen en met een hard voorwerp zodanig geslagen dat hij opgenomen moet worden op de afdeling traumachichurgie van het St. Mary’s. Hij komt in levensbedreigend coma terecht en wordt als een kasplantje in leven gehouden.

Bij aankomst van Joe in het ziekenhuis zit een vrouw, Olivia Blackmore, aan het ziekbed van zijn vader. Zij stelt zich als zijn andere vrouw.

De ontreddering is groot.

William is al twintig jaar samen met deze Olivia en tegelijkertijd al  zestig jaar getrouwd met zijn geliefde Mary.

Wat is er gebeurd? Is er sprake van een dief die gestoord is bij zijn inbraak of een geplande aanslag op het leven van William? Waarom en wie? Dat zijn de vragen die Inspecteur Stuart Macdermid moet oplossen.

Tegelijkertijd  moeten moeten Mary en haar kinderen, Joe en zijn drie zussen, de strijd aan met die Olivia.

De derde verhaallijn vertelt hoe Joe omgaat met het opvoeden van zijn kinderen Emma, 12 jaar, intelligent en licht autistisch lijkt het wel en Charlie, die inmiddels uit huis is en studeert. Psychologie. En dat valt niet altijd mee, zoals alle ouders weten.

Conclusie

Robotham beschrijft feilloos het milieu van een typische upperclassfamilie in de Engelse standenmaatschappij waar deugden als tucht en emotieloze emotie belangrijk zijn. De verhoudingen tussen William en Mary en de kinderen Joe, Lucy, Patricia en Rebecca, de opvoeding , de relatie van Joe met zijn vader  worden genadeloos beschreven en uitgebeend.
William, hoofd van een gezin ' waar kinderlijke gehoorzaamheid een gebod was en persoonlijk geluk genotzucht'.
Joe voelt zich verraden, vernederd en verlaten door zijn vader, die door ' The Times' beschreven wordt als een ' baanbrekend chirurg' en ' medisch filantroop'. Liefde voor zijn vader? Neen, wel ontzag.

In de fijne schrijfstijl van Robotham  worden vileine dialogen afgewisseld met briljante beschouwingen en hilarische scenes zoals met de schoolcounselor, meneer Carmine maar vooral veel sprankelende, lichtvoetig zinsneden zoals over de relatie ' Jongere vrouw — oudere man'

De opname in het ziekenhuis is het begin van de ontmanteling van het fort, het bastion dat William en Mary schijnbaar hadden opgetrokken. Het thema van de in scherven vallende façade is niet onbekend in de literatuur en film.
Het boek is met veel empathie geschreven zonder in goedkope dramatiek te vervallen. Het is bovenal intelligent geconstrueerd met fraaie zinnen en mooie quotes die je doen glimlachen of die je als lezer wat langer doen stil staan. En een goed plot met een bloedstollende actie scene.

Vertaalster Daniëlle Stensen heeft goed werk  afgeleverd. Voor zover dat beoordeeld kan worden. Robotham is terug op zijn oude niveau.

Het was een genoegen dit boek te lezen. Het is geen thriller die je 's nachts doorleest omdat de ontknoping bekend moet zijn voor de zon opkomt, het is wat zo mooi genoemd wordt door de uitgevers een boek' op het snijvlak van roman en thriller '. En daar tendeert Michael Robotham steeds meer naar. Een daar kunnen we blij om zijn. U begrijpt ' De andere vrouw' is niet alleen door de thrillerbril bekeken.

Vierenhalve ster.


2

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jacques