Lezersrecensie
De Spaanse invasie wordt vervolgd door Carmen Mola.
Over de schrijfster.
Wat de hertog van Alva niet lukte, lukt enkele eeuwen later wel.
De ene na de andere Spaanse schrijfster verovert onze harten, bibliotheken en e-readers op een meer vreedzame wijze
Over wie hebben we het?
Over Dolores Redondo en Eva García Sáenz de Urturi die met hun Baskische achtergrond spannende, stilistisch fraaie thrillers op ons los laten.
En nu is er ineens Carmen Mola met 'De zigeunerbruid'. De titel doet me ogenblikkelijk denken aan het schilderij van het zigeunermeisje met traan van Bragolin
Vergeet die fake-traan.
Carmen Mola is een pseudoniem.
Wat research op internet. Haar favorieten: onder meer Pierre Lemaître, Fred Vargas, Sandrone Dazieri. Alle drie regelrechte favorieten van ondergetekende.
Wie is Carmen Mola? Vast staat dat Carmen ( 1973, Madrid) , professor is en doceert aan de universiteit. Ze woont in Madrid met haar man en drie kinderen. De zigeunerbruid is haar eerste roman.
Over het boek.
Het slachtoffer, Susana Macaya, zigeunerbruid genoemd vanwege haar gelaatstrekken en omdat ze op het punt stond te gaan trouwen, wordt op een bizarre manier vermoord. De moord vertoont grote gelijkenis met de moord op haar zusje Lara Macaya, zeven jaar geleden. Maar die moordenaar zit vast. Hij kan haar nooit vermoord hebben. Een copy cat? Ook niet mogelijk gezin de vele saillante details die nooit vrijgegeven zijn.
Inspecteur Elena Blanco, teamleider van de BAC, de Brigada de Anàlisis de Casos, een Eenheid voor de moeilijk oplosbare zaken, krijgt de taak de zaak op te lossen. De onbetwistbare hoofdrol in deze thriller ligt bij Elena, een eersteklas rechercheur met een aantal uiteenlopende hobby’s op alle gebied. Zoals grote auto's, bij voorkeur suv's en karaoke.
Een gracieuze vrouw met een groot geheim. Waarom maakt zij anders elke 10 seconden een foto, dag en nacht, van de voorbijgangers die vanaf de Plaza Mayor onder de poort doorlopen?
Conclusie.
De zigeunerbruid is het eerste deel van een trilogie. De opbouw van het verhaal is degelijk. Het boek heeft behoorlijk wat bladzijden nodig om op stoom te komen. Daarna wordt het boeiend, spannend, zeer spannend, nagel bijtend spannend.
De privé verhaallijn van Elena en de zoektocht naar de moordenaar van de zigeunerbruidje(s) lopen mooi synchroon. De schrijfstijl is helder,krachtig en zeer toegankelijk. De draaiingen in het verhaal zijn ingenieus en niet te voorzien.
De thriller bevat daarnaast korte interessante zijlijntjes over kunst ( Tamara de Lempicka), muziek ( de zangeres Mina. Ik heb nogal wat liedjes op Youtube afgeluisterd) en zaken als mithraisme
De couleur locale met Spaanse gerechten, grappa's, namen en historie geven het verhaal een fraaie setting en een duidelijke boost.
Vijf sterren.
Wat de hertog van Alva niet lukte, lukt enkele eeuwen later wel.
De ene na de andere Spaanse schrijfster verovert onze harten, bibliotheken en e-readers op een meer vreedzame wijze
Over wie hebben we het?
Over Dolores Redondo en Eva García Sáenz de Urturi die met hun Baskische achtergrond spannende, stilistisch fraaie thrillers op ons los laten.
En nu is er ineens Carmen Mola met 'De zigeunerbruid'. De titel doet me ogenblikkelijk denken aan het schilderij van het zigeunermeisje met traan van Bragolin
Vergeet die fake-traan.
Carmen Mola is een pseudoniem.
Wat research op internet. Haar favorieten: onder meer Pierre Lemaître, Fred Vargas, Sandrone Dazieri. Alle drie regelrechte favorieten van ondergetekende.
Wie is Carmen Mola? Vast staat dat Carmen ( 1973, Madrid) , professor is en doceert aan de universiteit. Ze woont in Madrid met haar man en drie kinderen. De zigeunerbruid is haar eerste roman.
Over het boek.
Het slachtoffer, Susana Macaya, zigeunerbruid genoemd vanwege haar gelaatstrekken en omdat ze op het punt stond te gaan trouwen, wordt op een bizarre manier vermoord. De moord vertoont grote gelijkenis met de moord op haar zusje Lara Macaya, zeven jaar geleden. Maar die moordenaar zit vast. Hij kan haar nooit vermoord hebben. Een copy cat? Ook niet mogelijk gezin de vele saillante details die nooit vrijgegeven zijn.
Inspecteur Elena Blanco, teamleider van de BAC, de Brigada de Anàlisis de Casos, een Eenheid voor de moeilijk oplosbare zaken, krijgt de taak de zaak op te lossen. De onbetwistbare hoofdrol in deze thriller ligt bij Elena, een eersteklas rechercheur met een aantal uiteenlopende hobby’s op alle gebied. Zoals grote auto's, bij voorkeur suv's en karaoke.
Een gracieuze vrouw met een groot geheim. Waarom maakt zij anders elke 10 seconden een foto, dag en nacht, van de voorbijgangers die vanaf de Plaza Mayor onder de poort doorlopen?
Conclusie.
De zigeunerbruid is het eerste deel van een trilogie. De opbouw van het verhaal is degelijk. Het boek heeft behoorlijk wat bladzijden nodig om op stoom te komen. Daarna wordt het boeiend, spannend, zeer spannend, nagel bijtend spannend.
De privé verhaallijn van Elena en de zoektocht naar de moordenaar van de zigeunerbruidje(s) lopen mooi synchroon. De schrijfstijl is helder,krachtig en zeer toegankelijk. De draaiingen in het verhaal zijn ingenieus en niet te voorzien.
De thriller bevat daarnaast korte interessante zijlijntjes over kunst ( Tamara de Lempicka), muziek ( de zangeres Mina. Ik heb nogal wat liedjes op Youtube afgeluisterd) en zaken als mithraisme
De couleur locale met Spaanse gerechten, grappa's, namen en historie geven het verhaal een fraaie setting en een duidelijke boost.
Vijf sterren.
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jacques
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
