Lezersrecensie
Heerijke thriller
In 2015 verscheen het debuut van Samuel Bjørk op de Nederlandse markt: ‘Ik reis alleen’. Een sterke en verrassende thriller in de beste Noorse tradities. We maakten kennis met Holger Munch, rechercheur moordzaken. En met Mia Kruger, een jonge vrouw met speciale gaven: zij kan meer uit bepaalde feiten halen ( ‘zien’) dan zelfs de beste rechercheur. Daarna volgden: “De doodsvogel” en “De jongen in de sneeuw”.
Recent is: “Sneeuwwit” uitgekomen. Het is een verhaal dat voorafgaat aan het debuut en zich afspeelt zich in 2001 als twee jongens, elf jaar oud, vermoord worden aangetroffen in een soort verlaten huisje met tussen hen in een dode vos. We maken kennis met de corpulente Holger Munch, teamleider van een nieuwe rechercheafdeling en zijn medewerkers. Mia Kruger wordt geïntroduceerd, de verreweg beste leerling van de politieacademie. Een jonge, onzekere vrouw met vele talenten.
Het boek bevat een aantal vreemde verhaallijnen die geen enkel raakpunt lijken hebben met de grote lijn van het verhaal: het vinden van de moordenaar, die blijkbaar ook al acht jaar eerder een soortgelijke enscenering ten toon heeft gespreid in een soortgelijke zaak. En toch weet je als lezer die verhaallijnen op een bepaald punt bij elkaar moeten komen.
Een Zweedse psychiater meldt zich en trekt samen met Mia op. Iedereen die ooit iets gelezen heeft van Hjört Rosenfeldt weet dat dit soort lieden net zoveel afwijkingen hebben als hun patiënten. Een tijdje is ‘close reading’ in de mode geweest. Ik heb geen enkele pretentie in die richting maar vele details zijn opvallend om aan de kant te schuiven. Wat te denken van de fles armagnac Domaine de Pantagnan 1965 Labeyrie? Die komen we ook tegen in ‘Ik reis alleen’. En de naam Boromir? Kennen we die niet uit ‘In de ban van de Ring?’ De andere leuke weetjes moet u zelf ontdekken.
De conclusie.
Een heerlijke thriller in de beste Scandi-tradities, een trage opbouw derhalve in een donkere setting, waarin behoorlijk wat maatschappelijke kwesties worden aangeroerd.
Recent is: “Sneeuwwit” uitgekomen. Het is een verhaal dat voorafgaat aan het debuut en zich afspeelt zich in 2001 als twee jongens, elf jaar oud, vermoord worden aangetroffen in een soort verlaten huisje met tussen hen in een dode vos. We maken kennis met de corpulente Holger Munch, teamleider van een nieuwe rechercheafdeling en zijn medewerkers. Mia Kruger wordt geïntroduceerd, de verreweg beste leerling van de politieacademie. Een jonge, onzekere vrouw met vele talenten.
Het boek bevat een aantal vreemde verhaallijnen die geen enkel raakpunt lijken hebben met de grote lijn van het verhaal: het vinden van de moordenaar, die blijkbaar ook al acht jaar eerder een soortgelijke enscenering ten toon heeft gespreid in een soortgelijke zaak. En toch weet je als lezer die verhaallijnen op een bepaald punt bij elkaar moeten komen.
Een Zweedse psychiater meldt zich en trekt samen met Mia op. Iedereen die ooit iets gelezen heeft van Hjört Rosenfeldt weet dat dit soort lieden net zoveel afwijkingen hebben als hun patiënten. Een tijdje is ‘close reading’ in de mode geweest. Ik heb geen enkele pretentie in die richting maar vele details zijn opvallend om aan de kant te schuiven. Wat te denken van de fles armagnac Domaine de Pantagnan 1965 Labeyrie? Die komen we ook tegen in ‘Ik reis alleen’. En de naam Boromir? Kennen we die niet uit ‘In de ban van de Ring?’ De andere leuke weetjes moet u zelf ontdekken.
De conclusie.
Een heerlijke thriller in de beste Scandi-tradities, een trage opbouw derhalve in een donkere setting, waarin behoorlijk wat maatschappelijke kwesties worden aangeroerd.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jacques
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
