prima boek

Ongenadig stond al een hele tijd op mijn nog-te-lezen lijstje. Ik heb er vooral veel lovende woorden over gehoord en ik was dan ook heel nieuwsgierig.
Van Hebban kreeg ik Ongenadig als ebook om te buzzen en ik kon niet wachten om er in te starten.
Bedankt Hebban en LetterRijn voor het recensie-exemplaar.

In Ongenadig zijn het vooral Anouk en Sven die we volgen. De twee leren elkaar kennen op het werk en tijdens een werkborrel slaat de welbekende vonk over.
Na slechts enkele maanden daten vraagt Sven of Anouk bij hem wil intrekken en hoewel ze zo haar twijfels heeft, pakt ze haar boeltje en neemt haar intrek in Svens huis aan zee.
Sven blijkt een goede vriend, die zorgt dat het zijn vriendin aan niets ontbreekt, voor haar kookt en ontzettend attent is.
Als Anouks tweelingzus Miranda haar confronteert met een roddel die ze over Svens vorige relatie heeft gehoord, verwijst Anouk deze dan ook direct naar het rijk der fabelen.
Maar in de hoofdstukken over Sven ontdekken we al snel dat hij zich anders voordoet dan hij daadwerkelijk is.

Het verhaal zet zich in een rap tempo voort en mede door de korte hoofdstukken leest het makkelijk weg.
De spanning is al snel te voelen en je vraagt je af wat Sven in zijn schild voert.
Als snel lijkt de climax bereikt, maar ik ben pas halverwege! Dit maakt mij extra nieuwsgierig naar alles wat nog moet komen.
Niet alleen de spanning trekt mij erg aan, maar Ongenadig bevat ook de nodige lugubere details. Niet perse een must in thrillers, maar ik vind het in dit boek en bij de personages uitstekend passen.
Het verhaal blijft me intrigeren en ik blijf aan de bank gekluisterd om verder te lezen.

Toch valt het einde mij ietwat tegen, het is wat afgeraffeld en voelt abrupt aan.
Gezien het tijdsbestek van het boek had het ook in 3 delen geschreven kunnen worden, waarin wellicht meer op de karakters van de personages ingegaan kon worden in plaats van alleen de daden te beschrijven. Zo is het voor mij niet helemaal duidelijk wat Sven nu daadwerkelijk bezielt en vind ik ook de rest van de personages geen diepgaande karakters hebben.
Ik heb Ongenadig graag gelezen, Karin heeft een fijne schrijfstijl en het verhaal bleef me ook boeien, toch waande ik me niet ín het verhaal en blijft het voor mij dan ook “gewoon” een boek wat ik gelezen heb.