Patrik en Erika, Anna en Dan en de vertrouwde leden van het politiekorps van Fjallbäcka passeren weer de revue, ieder met hun eigen problemen die gedeeltelijk al eerder zijn benoemd en gedeeltelijk nieuw zijn. Daarbij introduceert de auteur een aantal nieuwe karakters die voor dit verhaal van belang zijn, zoals Ebba, de enig overgebleven dochter van een dertig jaar geleden spoorloos verdwenen gezin. Haar vader runde een internaat op een eiland vlakbij Fjallbäcka totdat hij, zijn vrouw en drie andere kinderen van de ene op de andere dag als in de lucht opgelost waren. Alle naspeuringen waren tevergeefs; het gezin was weg en bleef weg. Alleen Ebba, toen 1 jaar oud, bleef achter en is later opgenomen in een pleeggezin. Zij keert met haar man terug naar haar ouderlijk huis om daar een B&B te openen, maar wanneer ze bij de verbouwing op sporen stuiten die te maken hebben met de gebeurtenissen uit haar jeugd blijkt dat die geschiedenis nog niet afgedaan is.

Ik heb weer genoten van dit boek van Camilla Läckberg. Zij ziet kans een veelheid aan personages op te voeren en ze door elkaar heen naar voren te schuiven en toch de ontwikkeling van het verhaal strak in de hand te houden. Als lezer vergt het wel wat van je concentratievermogen, maar dan heb je ook een juweeltje in handen. En wanneer op het eind alle puzzelstukjes in elkaar vallen, lijkt het allemaal zo logisch dat je je verbaast dat je de intrige niet zelf hebt kunnen ontrafelen.