Teveel een hype; vlot leesbaar maar geen 'superboek'

Dit boek stond al een paar jaar in mijn kast; gekocht in een opruiming bij een boekhandel. Het was/is zo'n gehypete serie dat ik er wel nieuwsgierig naar werd. Gisteren een regenachtige dag; perfect leesweer.

Het boek leest heel vlot, mede door de korte hoofdstukken, de continue wisseling van perspectief en de vloeiende schrijfstijl. Over de inhoud is al meer dan genoeg gezegd, dus ik beperk me tot mijn mening over het boek.
Ik vond het zeer lezenswaardig, prettig en vlot. Heerlijk verhaal om een (vakantie)dag mee door te brengen. De karakters worden slechts minimaal uitgediept. Over Helen Grace komen we nog relatief het meeste te weten. Dat maakt haar tot een mooi, interessant karakter. Ook haar naaste medewerkers Charlie en Mark worden redelijk neergezet; de overige personages worden als bijfiguren slechts aangestipt.
Het verhaal zelf is gruwelijk: welke keuze maak je wanneer het om jou of om de ander gaat. Daar omheen heeft de schrijver een keur aan emoties neergezet die ook nu behoorlijk aan de oppervlakte blijven.

Het totaalplaatje is een boek dat aantrekkelijk oogt, heel vlot leest, maar wat zeer aan de oppervlakte blijft. Prima voor een fijne leesdag maar aan het eind ben je het begin al bijna vergeten. Ik ben overigens wel benieuwd naar de wijze waarop de auteur de volgende delen heeft uitgewerkt, dus zeker het tweede boek zal ik bij gelegenheid wel lezen.
(De balans voor terechte hype slaat voor mij naar de minkant door. Jammer wanneer zoiets de hemel ingeprezen wordt waardoor het mensen van tevoren al kan gaan tegenstaan, terwijl het boek op zich best leuk is.)