Recensie Paarden stelen

Gelezen oktober 2007.
Trond, de hoofdpersoon, is een rustige, aardige man van 67 jaar, die naar mijn idee helemaal in vrede is met zichzelf en zijn omgeving. Hij heeft zich teruggetrokken in een oud huis dat hij stukje bij beetje wil opknappen, heeft genoeg aan het gezelschap van zijn hond Lyra en komt in aanraking met Lars. Door deze ontmoeting wordt in flashbacks het verhaal vertelt van de zomer van 1948; de laatste zomer dat Trond - op dat moment 15 jaar - met zijn vader op vakantie is. Door de gebeurtenissen tijdens deze vakantie, op de grens van puberteit en volwassenheid, wordt hij de man waar hij zoveel jaar later met tevredenheid en plezier op terugkijkt.
De andere personen in het boek blijven vaag en worden slechts summier aangestipt: zijn moeder, zijn zuster, zijn dochter, zijn eerste vrouw en zijn tweede vrouw. Alleen zijn vader komt duidelijker naar voren maar blijft ondanks dat ook een ongrijpbaar figuur. Maar het boek ademt een goede, kalme, positieve sfeer, precies zoals Trond zich voelt.

Een genot om te lezen!