Een historische feelgoodroman die leest als een sprookje

In badplaats Heiligendamm, gelegen aan de Oostzeekust, spoelt op 5 december 1902 een schipbreukelinge aan. De jonge vrouw weet niet meer hoe ze heet, waar ze vandaan komt of wat er met haar is gebeurd. Haar enige bezit is de tak van een fruitboom die ze stevig vasthield.

Johanna is de dochter van een rijke familie in Heiligendamm en haar ouders bezitten een hotel waar de drenkelinge wordt opgevangen. In korte tijd bouwen de twee vrouwen een vriendschap op en vinden steun bij elkaar. De drenkelinge, die voor het gemak Barbara wordt genoemd, is op zoek naar haar verleden en Johanna worstelt met een geheime liefde terwijl haar familie haar probeert uit te huwelijken. Kerst komt steeds dichterbij en de vrouwen putten hoop uit de tak van een fruitboom. Als deze winterbloesem op kerstavond bloeit, zal het met al hun problemen goedkomen.

Winterbloesem is een perfect verhaal om te lezen in de decembermaand. Het boek begint namelijk op 4 december 1902 en werkt langzaam naar kerstavond toe. Op deze manier kom je langzaam in de sfeer van deze gezellige feestmaand. Daarnaast nodigt het prachtige omslag ook uit tot lezen. Het winterse tafereel en de prachtige winterbloesem die doorloopt op de zijkant van de bladzijden zien er heel feestelijk en mooi afgewerkt uit.

Bomann heeft met Winterbloesem een prettig leesbaar boek geschreven. In de korte hoofdstukken worden beschrijvende stukken en dialogen met elkaar afgewisseld en de verhouding tussen deze twee is precies goed. Doordat er bijna bij elk hoofdstuk een datum staat, leef je als lezer samen met Johanna en Barbara naar kerstavond toe. Naast Barbara en Johanna spelen ook broer Christian en ouders Ludwig en Augusta een belangrijke rol. De wisseling in perspectief tussen deze personages gaat moeiteloos en dankzij de korte hoofdstukken blijf je betrokken bij alle personages.

Omdat het verhaal zich afspeelt in een gegoede familie aan het begin van de twintigste eeuw, doet het verhaal al snel denken aan Downton Abbey maar dan in Duitsland. De stijfheid van de ouders, de kinderen die zelf hun pad willen kiezen in het leven, de rol van de bediening in het huishouden. Dat zijn allemaal hekenbare elementen en maken Winterbloesem tot een aanrader voor liefhebbers van deze tijdsperiode.

Een andere mogelijke inspiratiebron van Bomann zou het verhaal van Romeo en Julia kunnen zijn. Johanna is verliefd op Peter, maar hun families zijn elkaars grootste vijanden. Daarom zien ze elkaar alleen stiekem en durven ze niet voor hun liefde uit te komen, allemaal vanwege een oude familievete. In dit verhaal werkt zo’n onmogelijke liefde goed en komt deze overtuigend over dankzij de ondersteunende personages en de zoektocht naar de oorsprong van de familievete. Want het personage van Johanna kan deze verhaallijn niet alleen dragen. Dat had wel gekund als er meer diepgang in haar personage had gezeten. Naast het feit dat ze niet wil trouwen met iemand die ze niet zelf kiest, komen we niet erg veel te weten over Johanna, ondanks dat zij een groot aantal hoofdstukken aan het woord is. Meer diepgang had voor wat meer sympathie voor Johanna kunnen zorgen, in plaats van dat ze vaak overkomt als een verwende vrouw die niet veel meer heeft om zich druk over te maken. Alhoewel dat misschien ook wel aansluit bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Toen het nog een van de belangrijkste zorgen was van de vrouw om een geschikte huwelijkskandidaat te vinden. Maar wat meer diepgang had zeker voor meer sympathie bij de lezer kunnen zorgen. 

Ondanks het gebrek aan diepgang in de personages, bevat het verhaal voldoende elementen die ervoor zorgen dat het naast een mooi verhaal ook een spannend verhaal is. Komen de herinneringen van Barbara weer terug? Voor wie zal Johanna kiezen? En hoe zit het met het mysterie rond de dood van haar grootmoeder waardoor de familievete tussen de families van Johanna en Peter is ontstaan? Al deze elementen, de fijne schrijfstijl van Bomann en een onverwachte plottwist waarin alle verhaallijnen netjes samenkomen, zorgen voor een fijne leeservaring en maakt Winterbloesem tot een roman die je zeker moet lezen.