Stockholm Syndroom

De hoofdpersoon in dit boek is eigenlijk de veroordeelde moordenares Gretchen Lowell. Dat Archie Sheridan de man is die er uiteindelijk voor gezorgd heeft dat ze gepakt werd, is het meest extreme geval van ‘Stockholm Syndroom’ waar ik ooit over gelezen heb. Archie Sheridan krijgt in Hartzeer te maken met een seriemoordenaar met een voorkeur voor 15-jarige bruinharige schoolmeisjes. Nadat Archie twee jaar heeft kunnen herstellen van de verwondingen die Gretchen hem heeft toegebracht toen hij haar probeerde op te pakken, wordt hij gevraagd de leiding op zich te nemen van een team dat zich met deze moorden bezighoudt.
Geestelijk en lichamelijk verre van hersteld begint Archie, geholpen door zijn uitstekende team, aan deze akelige taak. Bovendien krijgt hij nog een speciaal iemand aan zijn team toegevoegd: journaliste Susan Ward, die mag meelopen om een uitgebreid portret over Archie en zijn werk te schrijven. Niet dat Archie dit zo graag wil, maar de burgemeester heeft het verzonnen om de politie een betere naam te geven.
Goed, Stockholm Syndroom dus. Het verschijnsel dat er op neerkomt dat een gijzelaar een heel speciale band opbouwt met zijn of haar gijzelnemer. Dit is Archie overkomen. Natuurlijk niet omdat hij het zo graag wilde. Tijdens het verhaal over de jacht op de moordenaar krijgen we in tergend beeldende flash backs te lezen hoe Archie in de klauwen van Gretchen viel. En later wat ze allemaal met hem deed… en hoe hij tenslotte, zwaargewond en stervende, door haar gered werd. Waarop Gretchen in de cel belandde, en Archie haar daar nog elke zondag bezoekt.
De journaliste Susan Ward is een redelijk gewone jonge vrouw. Toegegeven, ze heeft een hippiemoeder en ze verft haar haar roze, maar verder is ze toegewijd en serieus. Ze heeft echter wel een probleem met relaties: ze valt op oudere mannen. Welke rol dit speelt in het verhaal kan ik niet uitleggen zonder te veel van de plot weg te geven.
Archie doet zijn werk zo goed mogelijk, terwijl hij de helft van de tijd high is van de pijnstillers en de héle tijd aan Gretchen denkt. Chelsea Cain heeft er uiteraard voor gezorgd dat naarmate het verhaal vordert, duidelijker wordt hoe zeer het verleden van Gretchen en de huidige zaak met elkaar te maken hebben.
Een boek om letterlijk ademloos uit te lezen. Een boek waarin de auteur laat zien een groot inzicht te hebben in de menselijke geest. Chelsea Cain is een groot schrijftalent.