De Renner van Tim Krabbé

"Want al het lijden verandert na de eindstreep in een herinnering aan genot, en hoe groter het lijden is geweest hoe meer genot." Tim Krabbé beschrijft in dit boek op doordringende wijze wat een wielrenner beleeft.

Aan de start van de ronde de Mont Aigoual, de wedstrijd speelt zich af in de Cevennen in het jaar 1977. Het is een zware klimkoers met verschillende cols tijdens de wedstrijd. Op basis van wat hij beleeft in de koers en wat hij weet van de wielersport beschrijft hij wat een renner allemaal denkt terwijl hij een wedstrijd rijdt. Hij bracht dit boek uit bij uitgeverij Prometheus, dit deed hij een jaar nadat hij de wedstrijd reed. Hij beschrijft niet uitsluitend de wedstrijd maar ook een paar anekdotes in dit autobiografisch sportboek.
Dit boek geeft naar mijn gevoel fantastisch weer hoe iemand die een wedstrijd fietst zich voelt. Het geeft perfect weer hoe wegwielrennen in elkaar zit. Hoewel dit boek al 42 jaar oud is en fietsen nog heel anders moet zijn geweest als dat het nu is, is volgens mij de gedachten gang van renners niet veranderd. Dit is zo omdat het doel hetzelfde is gebleven namelijk winnen. Elke renner die een koers rijdt of dat nu in 2019 of 1977 is, denkt aan dezelfde dingen, je wilt alleen maar dat jij of een ploegmaat wint. Het is volgens mij wel zo dat de renners in de tijd van Krabbé meer aandacht moesten besteden aan hun eigen veiligheid. Naar mijn gevoel moet het ook moeilijker zijn geweest om goed in te schatten hoe hard je reed of hoever de kopgroep voor je rijdt.

Dit boek is zeer spannend doordat je steeds wilt weten wie er nu gaat winnen op het einde. Tijdens de wedstrijd denkt Krabbé verschillende malen aan winnen. Op deze momenten is hij erg optimistisch en voelt hij zich goed. Of zoals Krabbé het in wielertaal verwoordt, hij voelt de pedalen dan niet. Op andere momenten tijdens de koers is hij dan weer heel pessimistisch, op deze punten zakt de moed hem in de schoenen. Hij heeft dan het gevoel dat hij nooit iets zou kunnen winnen. Hij wakkert de spanning dan ook nog aan door op spannende momenten zoals net na een demarrage een anekdote te vertellen in plaats van te vertellen wat er verder gebeurt.
De opbouw van het boek was voor mij heel erg goed gedaan. Het boek volgde helemaal de structuur van een echte wielerwedstrijd waarbij er een relatieve gelatenheid is in het begin van de wedstrijd. De renners worden duidelijk kilometer per kilometer nerveuzer. Dat het boek ook niet is opgebouwd in hoofdstukken maar met een kilometertelling maakt het voor de lezer gemakkelijk en het zorgt ervoor dat je de intensiteit van de wedstrijd mee beleeft. Naar het einde van het boek toe en naar het einde van de wedstrijd toe is elke kilometer een kilometer spannender, een kilometer meer die kan leiden tot winst van Krabbé of van één van zijn opponenten. Door het gebruik van deze structuur blijf je als lezer steeds bij de les hoever de gedachten van Krabbé ook afdwalen naar andere anekdotes en belangrijke momenten in de wielergeschiedenis. De opbouw houdt de spanningsboog ook strak gespannen.

Het mooie aan dit boek vind ik dat Tim Krabbé op een aangrijpende en interessante manier weet te schrijven hoe de gedachten van renners niet alleen over de wedstrijd gaan maar ook over andere momenten van het wielrennen en de wielergeschiedenis. Zo beschrijft hij tijdens het boek het thema van de dubbele zelfvernietiging met verschillende voorbeelden uit de wielergeschiedenis. Hij haalt hierbij de tweestrijd in de wielersport naar boven. Hierbij zijn er twee grote rivalen die elkaar geen overwinningen willen geven. Hij haalt hierbij voorbeelden aan uit de Tour de France maar ook uit andere grote wielerwedstrijden. Deze dubbele zelfvernietiging komt ook voor in zijn eigen wielercarrière. De link met de echte profs werkt voor Krabbé in de koers motiverend.

Het boek is eveneens voor mijzelf zeer motiverend. Hiermee bedoel ik dat het lezen van het boek me aanzette om te gaan sporten en meer bepaald om te gaan fietsen. In het boek beschrijft Tim Krabbé in duidelijke en stimulerende taal het plezier van fietsen. Hij legt op een fascinerende manier uit hoe gelukzalig het is om iets te bereiken waarvoor je erg hard hebt getraind. Hij geeft met dit boek ook weer hoe belangrijk het mentale aspect is tijdens sportbeoefening. Tijdens het boek merk je dat hij hoewel zijn lichaam al bijna niet meer kan toch nog doorzet. Hij doet dit door sterke wilskracht en doorzettingsvermogen. We zien dit op een bepaald moment waarbij hij een lekke band heeft maar toch nog doorzet.

Het boek verraste me ook wel in de goede zin. Het verraste me omdat het boek van Krabbé in tegenstelling tot de meeste boeken die over sport gaan niet louter feiten bevatten die in zinnen aaneen zijn geregen. Deze aaneenrijging van zinnen wordt snel langdradig. Het romantiseren van een wielerwedstrijd door het te bekijken vanuit het standpunt van de renner is iets compleet nieuw. Deze nieuwigheid haalt het langdradige element van een sportboek met uitsluitend feiten weg.

Tim Krabbé slaagt er bij dit boek in om op een spannende, motiverende manier een sportboek te romantiseren. Hij schrijft in een eenvoudige en begrijpbare taal een roman zonder het sportieve effect uit te schakelen. Dit boek is een echte aanrader voor elke wielerliefhebber, zowel prof als amateur. Iedereen die al eens heeft afgezien op de fiets begrijpt zonder twijfel Krabbé’s standpunt in dit fascinerende verhaal.