Grappig en ontroerend!

‘Met Eleanor Oliphant gaat het goed. Alles in haar leven verloopt volgens een bepaalde structuur. Ze mist niets, vindt ze zelf. Althans....
Op een dag verandert een gebeurtenis haar zorgvuldig geplande leventje. Langzaam moet ze de muren die ze om zich heen gebouwd heeft afbreken. Hierdoor wordt ze niet alleen geconfronteerd met de onvoorspelbare buitenwereld maar ook met haar eigen angsten en onzekerheden.’

Vanaf de eerste bladzijde pakte het boek me in. Eleanor’s rake observaties deden mij regelmatig gniffelen. Haar verhaal is grappig en ontroerend.

Aan het begin van het boek dacht ik dat Eleanor een vorm van autisme had. In de loop van het verhaal blijkt echter dat er iets heel anders aan de hand is. Heel langzaam krijg je snippertjes informatie over wat er zich in haar leven heeft afgespeeld. Regelmatig zat ik met een knoop in mijn maag en een brok in mijn keel.
Maar nergens wordt het boek echt dramatisch. Eleanor is sterk, grappig en kwetsbaar tegelijk.
De subtiliteit waarmee Gail Honeyman een ernstig getraumatiseerd mens weet neer te zetten vond ik fenomenaal.

Zelfs aan het einde van het boek wanneer je denkt dat alle puzzelstukjes wel op hun plek liggen wist ze me nog te verrassen met een twist die ik niet had zien aankomen.

Ik ben heel nieuwsgierig naar een volgend boek van haar hand!