Intrigerende thriller met een bijzonder einde

Hoofdstuk 1 is intrigerend en daardoor had het verhaal direct mijn volledige aandacht: het eerste hoofdstuk bestaat uit slechts 5 regels waarbij gelijk de spanning al te snijden is door de opzet en woordkeus. In het begin van het verhaal moet je wel even goed je aandacht bij het verhaal houden: het verhaal wordt verteld vanuit meerdere personages en er zijn sprongen in het tijdsverloop (toen, later, nu). Als je eenmaal in het verhaal zit, is het goed te volgen.

Vanaf het begin af aan voel je dat David en Adele iets vreselijks hebben gedaan. De schrijfster duidt dit aan zonder er specifiek iets over los te laten, waardoor de spanning nog meer wordt opgebouwd. Het verhaal leest als een puzzel waarvan de stukjes langzaam maar zeker op hun plek beginnen te vallen. Ik krijg gedurende het verhaal steeds meer de kriebels van Adele. Het is niet iets specifieks, maar je leest tussen de regels door dat er iets niet klopt met haar. Bijvoorbeeld haar vriendschap met Louise. Wat is de reden hiervoor? Is het echt eenzaamheid zoals ze zegt of is het toch iets anders?

De personages David, Adele en Louise zijn goed uitgewerkt. Je leert via Louise een aantal zaken over Adele en David. Het intrigerende hiervan is, dat zowel Adele als David twee kanten schijnen te hebben en je als lezer niet weet wat de waarheid is. Is David echt zo controlerend of is Adele juist manipulerend? Zelfs Louise weet het niet en probeert de twee vriendschappen van elkaar gescheiden te houden en David en Adele alleen zo te zien zoals ze zich bij haar gedragen. Dit wordt echter steeds moeilijker voor Louise.

Tussen de regels door lees je dat er een geheim is tussen David en Adele, wat het verhaal boeiend maakt. Zowel David als Adele schijnen een eigen agenda er op na te houden en ik was zeer benieuwd wat dit voor Louise en de driehoeksverhouding zou betekenen.

De informatie die de schrijfster mondjesmaat geeft, is een echte mindfuck. De personages, maar ook de lezers, worden steeds op het verkeerde been gezet en je weet niet wat wel of niet waar is. Er worden bedrieglijke en verwarrende spelletjes gespeeld. De sprongen in de tijd zorgen ervoor dat het verhaal spannend en mysterieus blijft.

Ik vond dat er af en toe te veel en te lang nadruk wordt gelegd op de huwelijksproblemen, de driehoeksverhouding, de onzekere Louise die niet kan en/of wil kiezen tussen haar twee vrienden: op een gegeven moment wordt er te lang door gegaan op deze punten waardoor het verhaal tempo verliest. Gelukkig komt daar verandering in, als de puzzelstukjes op hun plek beginnen te vallen.

En dan dat einde. Ongelofelijk. Een klein deel ervan zag ik aankomen, maar hoe het verhaal dan uiteindelijk daadwerkelijk eindigt is briljant. Als je het boek uit hebt, merk je dat echt alles van belang is in dit boek, hoe klein een detail ook lijkt te zijn. Alles leidt uiteindelijk naar een einde waarvan je inderdaad kunt zeggen: #WTFthatending.