Verrassende ontknoping

In de vijfde brief staan Joni, Deborah, Eden en Trina centraal. Ze zijn sinds de middelbare school bevriend, hebben jaren lang letterlijk alles met elkaar gedeeld. Na de middelbare school verwatert dat door banen, vrienden/echtgenoten en kinderen. Maar 1x per jaar gaan alle remmen weer los en gaan de meiden samen op vakantie de boel op stelten zetten. Joni is als altijd de organisator, zij is ook de verteller in het boek. Joni vindt het jammer dat de meiden steeds verder uit elkaar groeien, het contact wordt steeds oppervlakkiger en echte geheimen worden niet meer met elkaar gedeeld. Dit jaar zitten ze in een huisje aan de kust, er is niet veel te beleven, het regent pijpenstelen en bovendien is het dak van het huisje lek. Om het contact met elkaar weer aan te trekken, heeft Joni een plan bedacht: ze zullen allemaal op de oude computer een brief schrijven. In die brief zullen ze een geheim onthullen waar ze nog niet met elkaar over gesproken hebben. Hadden ze dat maar niet gedaan…… De inhoud van de brieven is schokkend, de meiden kennen elkaar eigenlijk niet meer! De spanning onderling neemt toe en dat is goed te merken aan de sfeer. Die sfeer wordt nog grimmiger wanneer Joni ontdekt dat er niet 4 meer 5 brieven zijn! Eén van hen heeft een brief geschreven maar durft deze uiteindelijk toch niet te laten lezen door de anderen. Ze verbrandt de brief en vervangt hem door een nieuwe met een veel minder schokkende inhoud. Joni zou Joni echter niet zijn wanneer ze daar niet achter komt. De vijfde brief zet de onderlinge verhoudingen zo op scherp dat één van hen haar leven niet meer veilig is… De vijfde brief is een leuk boek om tussendoor te lezen. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Joni geschreven en wel vanuit een biecht met een pastoor. Aan de ene kant is dit leuk gevonden, origineel, maar aan de andere kant zorgt dat soms ook voor verwarring. Het haalt de vaart uit het verhaal. Maar de ontknoping is verrassend!