Herinneringen

Pauline Marionnet is de liefhebbende moeder van het vierjarig jongetje Jules. Haar wereld stort in als haar echtgenoot Ben haar onverwacht verlaat, hij houdt niet meer van haar. Dat is iets wat Pauline zich helemaal niet kan voorstellen. Ze doet er alles aan om hem van gedachten te doen veranderen. Met Jules trekt ze in bij haar ouders. Ze worstelt zich door het leven, eet amper en ook haar werk heeft enorm te lijden onder haar depressief gedrag. Tot overmaat van ramp gaat haar hele familie op vakantie naar het prachtige strandhuis van haar dromen. Pauline kan niet mee, ze moet werken. Totdat het op het werk goed misgaat, haar baas stuurt haar op gedwongen vakantieverlof. Pauline komt er snel achter dat alleen thuis ook niets is, ze haalt haar zoontje op bij Ben en voegt zich bij haar vakantievierende familie. Met de onderlinge relaties in de familie van Pauline is regelmatig wat mis en dat komt op de vakantie regelmatig tot uiting. Pauline probeert Ben nog steeds voor zich terug te winnen en doet dat door haar liefste herinneringen op papier te zetten en hem die toe te sturen. Ben reageert daarop door ook zijn herinneringen op papier te zetten en die blijken niet helemaal met die van Pauline overeen te komen.

Laag voor laag pelt de auteur de schillen van Pauline af. Ze heeft heel veel meegemaakt in haar leven. Haar nare ervaringen in het verleden bepalen haar persoonlijkheid nu. Ze zal eerst alle fasen van rouwverwerking moeten doorlopen eer ze aan de laatste fase, die van acceptatie, toe is. De auteur verwerkt niet alleen de scheiding van Ben maar ook andere nare gebeurtenissen in het verleden van Pauline in het verhaal. Langzaam wordt ook voor Pauline duidelijk wat het verleden met haar gedaan heeft en waarom ze is wie ze is. Bij de verwerking hiervan wordt ze bijgestaan door haar familieleden maar ook, op zijn manier, door Ben.

Mijn mening: ik vind het een indrukwekkend boek, hard maar eerlijk en met een positieve boodschap. Het citaat van het de psychiater van Pauline zal me nog wel even bij blijven: ‘Het is niet omdat het anders afloopt dan jij wilt, dat het niet goed afloopt’. Een zin om echt over na te denken.
De auteur heeft ervoor gekozen om twee soorten hoofdstukken te maken die elkaar om en om afwisselen. De hoofdstukken met herinneringen van Pauline en later ook Ben, hebben als subtitel de datum waarop de herinnering is gevormd. De overige hoofdstukken zijn genummerd en spelen in het heden. In het begin een beetje verwarrend, later krijg je als lezer pas door hoe geniaal dit van de auteur is! Ik heb ervan genoten, een prachtig en ontroerend verhaal, voor mij vijf sterren waard.