Lezersrecensie
Leuk vervolg
Met veel enthousiasme dit boek opengeslagen. Ik moet zeggen dat ik heb genoten van dit boek, ondanks dat de humor in dit verhaal een stuk milder is en er meer nadruk wordt gelegd op het steeds ouder worden, steeds gebrekkiger zijn meer kwalen hebben en beperkter zijn in doen en laten.
Natuurlijk is het logisch dat je daar niet omheen kan in een boek over bejaarden. Maar ik miste wel de echte humor die in het vorige deel nadrukkelijk aanwezig was. In dit boek gaan we mee met Omanido naar verschillende uitjes en diverse restaurants. De bewoners in het huis zijn nog even bekrompen en onbuigzaam als altijd wat dan wel weer tot geestige momenten leidt. Maar in dit boek hangt ook een sfeer van verdriet. Evert heeft kanker en is opgegeven. Om niet bij de pakken neer te gaan zitten doen de leden van Omanido nog meer hun best om alles uit het leven te halen wat er nog in zit. Dit leidt tot mooie en ontroerende momenten.
Ik hoop dat Hendrik Groen in de pen kruipt voor nog een jaarverslag. Zijn boeken zijn warm en heerlijk om te lezen. Pakkend!
Natuurlijk is het logisch dat je daar niet omheen kan in een boek over bejaarden. Maar ik miste wel de echte humor die in het vorige deel nadrukkelijk aanwezig was. In dit boek gaan we mee met Omanido naar verschillende uitjes en diverse restaurants. De bewoners in het huis zijn nog even bekrompen en onbuigzaam als altijd wat dan wel weer tot geestige momenten leidt. Maar in dit boek hangt ook een sfeer van verdriet. Evert heeft kanker en is opgegeven. Om niet bij de pakken neer te gaan zitten doen de leden van Omanido nog meer hun best om alles uit het leven te halen wat er nog in zit. Dit leidt tot mooie en ontroerende momenten.
Ik hoop dat Hendrik Groen in de pen kruipt voor nog een jaarverslag. Zijn boeken zijn warm en heerlijk om te lezen. Pakkend!
1
Reageer op deze recensie