Miss Peregrine's Peculiar Children - Ransom Riggs

Wat je meteen opvalt aan dit boek zijn de afbeeldingen. Al snel zag ik de aparte foto’s die om de zoveel bladzijden te zien zijn. Sommigen zijn gewoon geheimzinnig, anderen zijn echt een beetje creepy. De foto’s voegen zeker wat toe aan het verhaal, en ze passen er goed bij. Het is niet zo dat het verhaal heel vergezocht wordt omdat Riggs per se die foto’s er in wilde doen. Maar zijn schrijfstijl zelf is ook al heel beeldend! Hij kan de landschappen en gebeurtenissen heel gedetailleerd beschrijven zonder dat het te langdradig wordt. Dat, in combinatie met de foto’s, zorgt er voor dat het verhaal heel echt lijkt. En dat is maar goed ook, want het verhaal is zó bizar, dat het anders gewoon te onvoorstelbaar was geweest.

Eerst snapte ik nog niet zo veel van het verhaal. Ik zat met heel veel vragen die maar niet beantwoord werden. Maar Jacob had dezelfde vragen, dus ik bleef gewoon doorlezen, nieuwsgierig naar alle geheimen.
Eerst vond ik het verhaal niet heel spannend. Het was zeker erg leuk om te lezen, en ik verveelde me zeker niet, maar echte spanning kon ik niet vinden. Totdat Jacob de link legde met het monster dat hij zag toen zijn opa overleed en de Hollowgast. Toen hij ook te horen kreeg dat er Wights (hoe heten ze in het Nederlands?) bestonden was ik blij dat hij meteen dacht aan die vogelspotter op het eiland. Ik had het meteen door, maar soms maken schrijvers hun personages om de één of andere reden erg dom en komen ze er 50 bladzijden later pas achter. Gelukkig was dit bij Jacob niet het geval!
Daarna werd het dus enorm spannend. Ik begin dan altijd een stuk sneller te lezen, en dat komt denk ik omdat spannende gebeurtenissen meestal erg snel gaan. Dan moet ik mezelf dus echt inhouden, omdat ik niks wil missen! Met de spanning zat het dus uiteindelijk wel goed.

De Peculiar Children zijn heel erg leuk. Ze zijn aardig, nieuwsgierig, en gewoon helemaal fabulous met hun gave gaven. Ook Miss Peregrine vind ik een erg sterk personage, want ze is streng, maar heeft alles over voor haar Peculiar Children. Toevallig kijken mijn broertje en ik de laatste tijd de X-Men films, en telkens als ik het boek las moest ik daar een beetje aan denken. Kinderen die een gave hebben. Toch vind ik dit verhaal beter! Het enorm ingewikkelde (en dus enorm goed uitgewerkte) systeem met de Loops in verschillende tijden is heel erg mooi bedacht.

Als allerlaatste (hierna is het echt klaar) wil ik nog even zeggen dat het boek niet alleen een mooi verhaal heeft, maar er ook nog eens prachtig uitziet! Ik heb de paperback, maar dat maakt het niet minder mooi. De voorkant is natuurlijk mooi, dat kan iedereen zien. Het is een foto die in het boek staat, en er zijn er nog veel meer! Maar iedere bladzijde heeft een mooi versiersel, en de bladzijden waarop een nieuw hoofdstuk wordt aangekondigd zijn ook prachtig. Helemaal mijn stijl!

Een lange recensie, maar dat heeft dit boek ook wel verdiend. Het verhaal is bizar, geniaal en bloedstollend spannend. Ik raad het iedereen aan, als je maar niet terugdeinst voor originele verhalen, want dit is er zeker één van! Ik wist niet wat ik van dit boek kon verwachten, maar ik ben heel erg positief verrast door deze prachtige wereld.