Grappig, mysterieus en romantisch...

Ten eerste vind ik Gwen echt een superleuke meid. Ze is slim, maar wel een echt meisje, en ze is supergrappig. Ik kon soms echt bijna hardop lachen om het commentaar dat ze in haar hoofd op alles en iedereen geeft. Soms is het irritant als een personage dat doet, maar de sarcastische opmerkingen die Gwendolyn naar iedereen maakt zijn echt geniaal. En Gideon vind ik natuurlijk ook leuk. Het is echt obvious dat hij en Gwen iets krijgen, maar toch is het leuk. Hij is echt zo’n betweter, maar uiteindelijk is hij wel lief. En cool. En knap. Juist.

Tijdreizen heeft me altijd al gefascineerd. Meestal klopt er niets meer van het verhaal, en daarom kan ik er niet te veel over nadenken. Maar in dit boek leek alles wel logisch. Echt, ik zie al die jurken, pruiken, schoenen en hoeden al voor me! Ik hoop dat Gwen in het volgende boek van alles gaat leren, want ik ben wel benieuwd hoe ze het er vanaf gaat brengen tijdens een dans-, viool- of schermles. Waarschijnlijk niet heel erg goed.

Ik miste wel wat spanning. Robijnrood is enorm grappig en romantisch, en het begin vond ik ook echt heel sterk. Je kreeg veel informatie, maar niet te veel in één keer. Je snapt Gwendolyns verwarring, maar je snapt het ook als ze erg veel zin heeft in avontuur. Maar ik vond dat ze veel te lang bij die graaf Germain bleven, en ik raakte echt een beetje verveeld. Die graaf is wel gevaarlijk, maar hij was met Gideon aan het praten, en Gwen moest met twee rare mensen blijven wachten in een kamertje. Láng wachten in een kamertje. Het einde was dan wel weer spannend. Ik ben nieuwsgierig naar de reden waarom Lucy en Paul de vorige Chronograaf hebben gestolen!

Ik vond dit boek niet heel spannend, maar het was zeker vermakelijk. Een supergrappig en romantisch boek. Laat je zeker niet afschrikken door hoe dik deze boeken zijn, want je vliegt er doorheen. Dit boek had ik in minder dan twee middagjes uit, dus je zult er niet heel lang over doen.