Het gelukkigste meisje ter wereld?

Ik heb het verhaal even moeten laten bezinken, voordat ik deze recensie ging schrijven om mezelf af te vragen wat ik er nu echt van vind.
Ik wilde dit boek graag gaan lezen omdat de dubbelzinnige cover mij aantrok. De titel is het gelukkigste meisje ter wereld, terwijl er een zwarte roos is afgedrukt.. Is zij dan echt wel gelukkig? Ook de omschrijving van het verhaal trok mij aan. Ik was erg benieuwd naar het geheim en hoe dit zich in het verhaal ontwikkelt.
Wat dat betreft is het goed gelukt om het verhaal op te bouwen. Jessica Knoll heeft ervoor gekozen het verhaal te vertellen vanuit een combinatie van flashbacks naar het verleden, in de tijd dat Ani in haar tienerjaren zat en wordt vanuit het heden verteld als zij een goede baan heeft en verloofde wat in haar ogen het perfecte plaatje is.
Het is geen thriller, maar waar het verhaal wel onder valt ben ik nog niet uit..
Jessica slaagde er wat mij betreft goed in om je als lezer mee te nemen in het verhaal. Af en toe waren de flashbacks verwarrend omdat ik niet wist of het nu over was gegaan van verleden naar heden of andersom. Het verhaal las vlot weg, al duurde het soms wel even voordat er wat gebeurde.
Haar ervaring in haar tienerjaren om er bij te willen horen op school is herkenbaar. Het zoeken naar een plekje of groep om bij aan te sluiten om je schooltijd te overleven. Ook haar strijd in haar volwassenheid waarin ze vooral haar leven heeft ingericht om daarbij aan het beeld van de maatschappij te voldoen is herkenbaar en wat veel mensen doen.
Ondanks dat ik qua spanning een iets meer thriller achtig boek had verwacht, ben ik er zeker niet ontevreden over. Vooral toen er meer duidelijkheid kwam over haar geheim en deze waarheid sleept je dan echt mee in het verhaal.

Mijn eindoordeel is een 3,5 en omdat je dat niet kan geven, heb ik het naar boven afgerond omdat ik naarmate het verhaal vorderde meer enthousiast ben geraakt en ik zie het als een pluspunt als een verhaal blijft hangen en iets losmaakt.