Bloedwraak

Recensie van:

Bloedwraak

Auteur:

Marcella Kleine

Marcella Kleine schrijft thrillers, feelgood novellen en waargebeurde verhalen. Vaak laat ze haar personages balanceren op de scheidslijn tussen goed en kwaad. Binnenkort verschijnt haar thriller Bloedwraak bij De Crime Compagnie.

Wijze van lezen:

Boek geluisterd via BookBeat.nl en proefgeluisterd voor De Crime Compagnie. Het E-book tevens gewonnen voor een recensie.

Voorgelezen door:

Dafne Holtland klinkt fantastisch. Meeslepend, invoelend, enthousiasmerend en de test nog beeldender makend. Het juiste klank gevoel telkens vindend in haar stem. Knap.

 

Uitgeverij:

De Crime Compagnie

Genre: thriller

Cover en flaptekst:

Een vrouw staand in de koplampen van een naderende auto. In een bos onder een blauwachtige hemel. Spannend en mysterieus.

Quote:

Natalia – heden

Met trillende vingers verbreek ik de verbinding. Mijn zusje is dood. Verslagen staar ik naar de regendruppels die over het raam glijden. Mijn ogen volgen een druppel en pas als de druppel opgaat in een andere druppel, dringen mijn moeders woorden tot me door. Haar bericht is zo onwerkelijk dat ik niets voel. Behalve leegte.

Dood. Een woord met een angstaanjagende, niet te bevatten oneindigheid. Nooit meer zusjes. Een rilling trekt door me heen en ik sluit mijn ogen. Beelden van Tara flitsen voorbij. Tara op de schommel, terwijl ik haar zacht duw. Tara trots op haar eerste rapport van de lagere school. Mijn zusje als pasgeboren baby, met haar helderblauwe ogen, haar rode haren en haar bleke huid vol sproeten. Toen al zo heel anders dan ik, met mijn roomkleurige huid, bruine ogen en donkere haren.

Ze kan niet dood zijn, ze is nog maar achttien.

Een snik ontsnapt aan mijn keel.

Langzaam dringt de betekenis van mijn moeders woorden tot me door. Nooit meer zullen Tara’s ogen het licht vangen. De dood is onverbiddelijk en heeft mijn zusje voor altijd weggenomen.

Geschokt sla ik mijn handen voor mijn gezicht. Tranen vloeien tussen mijn vingers door. Ik ben te laat. Ik heb me zo vaak voorgenomen weer eens bij Tara en mijn moeder langs te gaan, maar ik deed het niet.

Moeder... het woord lijkt betekenisloos.

Ik laat mijn handen zakken en schraap mijn keel. ‘Moeder.’

Klinkt een andere benaming beter?

‘Mama.’

Het woord blijft verloren in de lucht hangen.

Mooie tekst:

Een geheim uit het verleden brengt een moeder en haar dochters in gevaar.

Het verhaal:

Natalia ontvangt in haar huis in Italië een onheilsbericht: haar zusje Tara is dood. Ze pakt haar koffers en vliegt meteen naar Nederland. De dood van Tara is een groot mysterie. Waarom was Tara opgenomen in een kliniek? En wie is die geheimzinnige man bij het graf van Tara? Natalia vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit.
Ze weet niet dat haar moeder Hellen al jaren gebukt gaat onder een groot geheim. Een geheim dat Tara het leven heeft gekost en nu ook het leven van Natalia en Hellen in gevaar brengt.

Mijn lees- en luisterbeleving:

Een naargeestige en beklemmende proloog gevolgd door een mokerslag in het eerste hoofdstuk. Gelijk bevind je je als lezer in dit verhaal. Voel je je verbonden met Natalia. Alsof je naast haar staat als ze belt met haar moeder Hellen. Niet slechts woorden maar ook de emoties, het gevoel sijpelen je psyche en lijf in.

Een stapsgewijs opgebouwd verhaal Duidelijke opbouw, duidelijke wisselingen in tijd met een duidelijke aanduiding van de namen van de personages en de momenten en plek in de tijd. Overal op het scherpst van de snede. Personages die je tot in detail leert kennen. Die je zo uit kunt tekenen als je dat gevraagd zou worden. Mede versterkt door naast het lezen ook te luisteren naar dit verhaal.

Vlijmscherpe observaties, hartverscheurende en meedogenloze gebeurtenissen afgewisseld met heftige en erotiserende passie. Dan weet gevolgd door mysterie en het tasten in het duister naar antwoorden op prangende vragen. Soms kon ik het wel uitschreeuwen van frustratie als er zoveel onrecht, zoveel leed en pijn werd aangericht Om dan te beseffen dat het enkel een verhaal was. Maar voor mij tijdens lezen en luisteren zo levensecht als een film.

Een niet te stoppen film met zoveel inktzwarte beelden. Zoveel verdriet, machteloosheid, een verscheurd hart dat leeggebloed is door een liefde die verloren ging.

Het verliezen van je kind voelt voor een moeder als het verliezen van een deel van jezelf. Alsof er zonder verdoving delen uit je lijf gerukt worden.

Als een zus haar zusje verliest laat dat neem ik aan diepe sporen na. Het laat het breekbare van het leven zien Dit is fictie maar in het echte leven kan alles wat zo vol van geluk en leven was in een vingerknip radicaal veranderen. Onomkeerbaar. Dit stuk herkende ik helaas maar al te goed. Het deed me pijn. Maar daardoor ook met zoveel gevoel tentoon gespreid in woorden.

De plot is alles overheersend, alles valt op zijn plek. Ik had dit niet aan zien komen en werd omver geblazen.

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren.

Een prima opbouw, deze komt geloofwaardig over. Het verhaal wisselt tussen heden en verleden en diverse personages. Dit is telkens uitstekend aangegeven. De verhaallijnen komen op een gegeven moment bij elkaar. De plot is er niet zonder slag of stoot.

Als de plot er is en alles betekenis krijgt dan is dit alles overheersend. Intens en onverwacht. Ik zag dit niet aankomen.

Ik lees graag meer van Marcella Kleine. Wat een tovenares met woorden. Woorden die je slaan, of doen verwonderen, je verdriet doen of je boos maken. Zo tastbaar.