Het geheim van winterplas

Recensie van:

Ruiters van de nacht

Geheimen van Winterplas

Deel 2

Auteur: Mathias Maho

Mathias (oktober 1990) volgde de opleiding Kantooradministratie & Gegevensbeheer.

Na lang twijfelen heeft hij besloten om zijn liefde voor dieren aan te sterken door meerdere korte cursussen te volgen in het (onder)houden van dieren.

Door een suggestief voorstel uit zijn vriendenkring besloot Mathias toe te geven aan een oude passie, nl. het schrijven. Als kind genoot hij er immers van om kleine toneelstukjes uit te werken. Naargelang de jaren verstreken, uitte zich dit in gedichten of lyrics.

Op zijn 21 jaar begon Mathias aan de fundering van wat later zou uitgroeien tot Ruiters van de Nacht.

Mathias heeft een groot hart voor dieren, wat zich uit in het houden van 7 konijnen, 6 ratten, 1 Border Collie Reu, een Italiaans Draverspaard en diverse vissen in zowel vijver als aquaria.

Door die liefde is hij in staat geweest om met Ruiters van de Nacht een prachtig verhaal te brengen met interacties tussen verschillende diersoorten.

”We kunnen veel leren van de eerlijkheid van dieren. Dieren zijn niet vervuild door maatschappelijke clichés of taboes. De ogen van een dier zijn een spiegel. Dat heb ik zelf aan de levende lijve mogen ondervinden.”

Wijze van lezen:

Recensie-exemplaar ontvangen van  uitgeverij Zilverspoor in ruil voor mijn recensie en deelname aan FB Zilverboekenclub o.l.v. Natascha van Limpt.

Uitgeverij: Zilverspoor

Genre: fantasy

Cover en flaptekst:

Een grazend paard gehuld in blauwwitte tinten. Prachtig.

Adembenemende flaptekst.

Quote:

Hoofdstuk 22

Ik had de tranen in mijn ogen zo emotioneel:

De vrouw wachtte tot ik de brok in mijn keel de baas was. ‘Het wordt tijd dat je verder gaat met de reis, magiër.’

Ik zuchtte. ‘Maar het schip stelt niets voor. Zelfs Suzie wist dat er niet mee gevaren kon worden.’

Ze negeerde het argument en legde haar hand op mijn schouder. ‘Het wordt trouwens ook tijd dat ik ga.’

‘Inderdaad, iedereen in de gemeenschap is naar u op zoek.’

‘Dat is niet wat ik bedoel. Ik heb mijn doel in dit leven voltooid.’

Ik stond op en keek haar fronsend aan. ‘Wat zegt u nou? Winterplas ligt in puin, het heeft een leidster nodig. U kunt nu niet gaan.’

Ze lachte zacht. ‘Dit is juist het moment om te gaan.’ Ze wees naar het vakantieoord achter ons. ‘Op dit eigenste moment vindt Inra mijn staf met een deel van mijn magie. Ze kan het niet erven, maar het bergkristal houdt het in bewaring. Zodra Winterplas opnieuw in gevaar is, zal het kristal weten wat het moet doen.’ De Matriarch ging verzitten en kreunde. ‘Help een senior eens overeind, wil je?’ Met kraken de botten kwam ze overeind, ondersteund door mijn armen. Ze richtte haar blik op de horizon. ‘Niets romantisch aan doodgaan,’ mompelde ze met afwimpelend handgebaar. ‘Denk aan je lessen en onthoudt: alles komt in orde met een beetje liefde.’

Ik voelde haar handen uit de mijne glijden. ‘Maar, waar ga je heen? Wat bedoelt u, met een beetje liefde? Ik heb Drake nauwelijks onder controle, u kunt niet gaan!’

Kalm wandelde ze naar het water. ‘Ik heb geen wijsheden meer om te delen, jongen. Vertrouw op de magie en op jouw vrienden. Vaarwel.’ Ze zette haar voeten in het water en ademde diep in. ‘Eindelijk,’ fluisterde Marrièta. Ze liep verder, steeds dieper de zee in. Bij elke stap veranderde ze iets meer in de grijze mist die ze beheerste. Toen ze tot aan haar middel in het water stond en haar vorm nauwelijks nog op die van een vrouw leek, werd haar silhouet uit elkaar geblazen door een zeebries.

Even dacht ik dat ik zou gaan gillen. Mijn hart ging tekeer, mijn lichaam spande zich aan. Maar er daalde een vreemde kalmte op me neer. Ik ademde diep in en uit. ‘Net als je denkt dat je alles gezien hebt.’

Ik wandelde terug naar de gemeenschap. Eerst Suzie, toen Tessy die er erg aan toe is en nu de Matriarch. Hoe leg ik dit uit aan de anderen? Ik heb de Matriarch gevonden en een luchtig gesprek met haar gevoerd. Ja, zo luchtig dat ze weggewaaid is.

Mooie tekst:

Laughter is timeless,

Imagination has no age

and dreams are forever.

Walt Disney.

Het verhaal:

De tocht gaat onverminderd voort. De ruiters van de nacht trotseren iedere weersomslag en knokken verbeten tegen gruwelijke magische krachten om hun volgende doel te bereiken: Waterplas.

Mijn leesbeleving:

In dit tweede deel raken de personages nog meer op elkaar ingespeeld. Hun band verstevigt. Zelfs als Nick geconfronteerd wordt met diepe zielenpijn omdat een voor hem verloren gewaande persoon plotseling terugkeert. Ook de telepathie viert weer hoogtij.

De titels boven de hoofdstukken geven duidelijk aan wat de lezer kan verwachten. Dat maakt mede dat je geboeid door blijft lezen. Dit verhaal drong zelfs zo diep bij mij door dat het in mijn slaap zelfs bij mij was.

Door de beeldende en filmische schrijfstijl werd ik het verhaal in gekatapulteerd en beleefde ik hetzelfde als de ruiters van de nacht en hun gezelschap. Ik zag, hoorde, rook en proefde alles in deze wereld. Zelfs de magie voelde ik door mijn aderen pulseren als kriebelende stroom slootjes. Magische leesbeleving.

De plot is als een explosie waarin emoties als liefde, verdriet, woede, passie en blijheid met elkaar wedijveren om de sterkste te zijn.

De reis gaat verder en of dit woelige baren zijn of rustige dat is nog niet bekend maar het triggert mij om deel 3 te gaan lezen.

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren.