Vleugellam

Recensie van:

Vleugellam

Auteur:

Anne van Zwieten (1967) schrijft al haar hele leven. Op de lagere school droeg ze al aantekenboekjes bij zich in haar jaszak. Inspiratie deed ze graag buiten op, in de natuur of gewoon op straat, door te observeren. Nog steeds is dat een grote inspiratiebron.

Als kind schreef ze korte verhalen in schriftjes, ze schreef meer voor zichzelf als voor een lezerspubliek. Eenmaal volwassen kwam het schrijven wat in het gedrang door een eigen zaak in de mode.

Ze werd moeder van een zoon en een meervoudig beperkte dochter. Daardoor moest ze haar leven herzien. Ze verkocht haar winkels en begon weer te schrijven. Naast blogs over het leven met haar bijzondere dochter, kwam ook de wens naar boven een boek te schrijven. Fictie, een roman of thriller.

Bij de Schrijversacademie volgde ze na de basisopleiding de richting Korte verhalen en Romans én Redactie. Het verfijnen van (andermans) teksten, vindt ze heerlijk. Inmiddels werkt ze voor magazine Veine.
Ondertussen werden de blogs gebundeld in En nu? Mijn kind heeft cerebrale parese. De tweede bundel is in mei dit jaar verschenen en heet En nu? Mijn puber heeft cerebrale parese.

Bron: schrijversacademie.nl

Wijze van lezen:

Recensie exemplaar ontvangen van de auteur in ruil voor mijn recensie.

Uitgeverij: Gopher

Genre: psychologische thriller

Cover en flaptekst:

Ik zie een balletdanseres op haar tenen staan. Een normale balletpose. Ik zie het onderste deel van haar ballet rokje of tutu, haar gespierde benen en haar balletscholen met de linten om haar enkels geknoopt. De balletschoenen zijn doordrenkt met bloed. Naast haar een vleugel van een vogel. Luguber maar tegelijkertijd prikkelt het ook mijn nieuwsgierigheid.

Flaptekst:

Intens krachtig en een uitnodiging om antwoorden te krijgen op vragen door te lezen.

Het verhaal:

Leiden schrikt op van een lugubere moord. Het lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden in het water bij een recreatiegebied. Inez de Jager houdt zich er niet mee bezig, ze is een optimist en heeft zo haar eigen problemen. Ze wordt gestalkt door haar ex en denkt na over een carrièreswitch. Ze staat dan ook niet direct te trappelen als de ietwat mysterieuze Marc Huberts werk van haar maakt. Dat verandert als Marc en Inez elkaar vinden in hun passie voor fotografie en ze steeds meer met elkaar optrekken. Inez ziet in Marc een betrouwbare partner, ook al heeft hij wat bijzondere voorkeuren. En waar komt zijn fascinatie voor gierzwaluwen vandaan? Ondertussen neemt het gedrag van haar ex-vriend Daniël angstaanjagende vormen aan. Iedereen heeft geheimen. Geheimen die Inez in gevaar brengen. De vraag is: wie ken je nou eigenlijk echt?

Mijn leesbeleving:

Dit is een thriller om u tegen te zeggen. Geraffineerd, diep onderhuids en huiveringwekkend. Dit komt doordat je niet weet met welke duistere en kwade machten je te maken hebt. Waar de dreiging vandaan komt en waarom. De proloog schetst gelijk al een inktzwart scenario. Meedogenloos nietsontziend en kil. De opbouw van het verhaal vind ik duidelijk en geloofwaardig. Gelijk verstikkende beklemming; het gevoel niet weg te kunnen op het moment dat jij dat wilt. Het laat de kwetsbaarheid van een vrouw in al haar facetten zien. De afwisseling in personages maakt dat het boeiend blijft. Je wilt niet stoppen met lezen nadat je eenmaal begonnen bent.

Vanaf het begin is het een vlot lezend en filmisch verhaal. De schuingedrukte teksten zijn hartverscheurend en lieten mij iedere keer weer met een verdrietig en melancholiek achter. Verschrikkelijk hoe mensen moedwillig een levenslang trauma creëren. Enkel omdat zij menen dat hun levensdoel: ultieme perfectie nagestreefd dient te worden. Afschuwelijk wat dat veroorzaakt. Een leven dat in de knop gebroken wordt. Maar meer nog wat het allemaal nog meer onherstelbaar kan vernietigen. Iets wat je continu met aanhoudende verbetenheid in een individu hamert wordt deel van iemands werkelijkheid.

Wat sterk naar voren komt en daarmee extra angstaanjagend werkt is dat een buitenkant uiterst charmant, knap en liefdevol overkomt terwijl er aan de binnenkant zich een borrelende, sluimerende vulkaan in ruste bevindt die beheersbaar lijkt maar die bij de minste trigger los kan barsten in meedogenloos en gruwelijk geweld. Onherstelbaar beschadigend.

De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt. De beeldende schrijfstijl versterkt hun emoties en gedragingen. Dit was zo sterk dat ik van bepaalde personages walgde. Anderen sloot ik in mijn hart en ik had de neiging ze continu te willen beschermen. Vaak was de spanning zo hoog dat ik wilde schreeuwen om te waarschuwen voor naderend onheil. Mijn handen jeuken in vele situaties.

Ook vond ik het mooi hoe de auteur schreef vanuit het perspectief van de slachtoffers en de dader. Van beide kanten tot in de finesse de achtergronden laten zien zodat je als lezer een duidelijke beeldvorming krijgt van de situatie. Zodat jezelf je mening vormt doordat je alle informatie leert kennen. Fascinerend maar ook zeker beangstigend. Dit is fictie maar dit kan ook prima in het echte leven plaats vinden. Met gevolgen die niet te overzien of te sturen vallen.

Het psychologische zit in het feit dat het vreselijke, verwrongen, uiterst grimmige toeslaat op momenten dat je het niet verwacht. Het grijpt je bij de keel en het laat je niet los. Het kruipt in je. Dat zorgt voor ijskoude rillingen. Als lezer lees je met een fanatieke verbetenheid door omdat je alles wilt weten. Op momenten dat je denkt te weten hoe het zit word je ingenieus op het verkeerde been gezet. De plot twists zijn van sublieme klasse. De plot zelf had ik niet verwacht maar vond ik passend bij de algehele sfeer van het verhaal.

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren.

Na drie boeken gelezen en gerecenseerd te hebben van Anne van Zwieten kan ik zeggen dat ik groot fan ben. Zij weet de lezer continu te boeien, te verrassen, te vertederen of door hoog oplopende onderhuidse spanning aan de stoel gekluisterd te houden. Dan weer met diepgaande analyses van de menselijke psyche. Hoe een individu zich ontwikkelt van kind tot volwassene. Wat iemand tegenkomt op zijn of haar levenspad. De een treft meer schaduw dan de ander. Maar allemaal met een ijzeren wil en doorzettingsvermogen. Continu accuraat wisselend tussen heden en verleden. En in de plot komt alles op een duidelijke manier samen.