De negen cirkels

Dit boek van Terrence Lauerhohn heb ik met veel belangstelling gelezen. Het leest vlot en het taalgebruik is mooi en bijzonder.
Jack komt in een wel heel ongebruikelijke plaats terecht, namelijk in de hel. Die heeft negen cirkels, naar het voorbeeld van 'Inferno' van Dante Alighieri. Het verhaal is echter een fantasy, waarin de schrijver verschillende grappige, ironische en zeer tot de verbeelding sprekende personages heeft neergezet.
Jack weet in het begin niet waarom hij naar de hel moet en vraagt zich steeds af waaraan hij dat heeft verdiend. Later wordt dit duidelijker voor hem. Zijn gids is een demon die Xahubub heet, deze wordt goed beschreven, ik zag hem gewoon voor me. Het verhaal is lekker actief en spannend, soms echte horror en soms ook erg humoristisch. Jack moet door alle cirkels heen en onderweg gebeurt er van alles waardoor het wel even duurt voordat hij daar uiteindelijk terecht komt. Ishtra, de vrouw van Xahubub probeert Jack te verleiden, ze heeft ruzie met haar man. Ja, zelfs relatieproblemen staan in het boek. Jack krijgt een paar vrienden, die ik maar niet noem, dat moet men zelf maar lezen. De beschrijving van wat hij met hen meemaakt is heel leuk. Hij heeft ook een paar vijanden, dat maakt het lekker spannend. De verschillende omgevingen in de cirkels en de verscheidenheid aan personages geven de lugubere wereld kleur. De auteur is hier zeker heel creatief mee omgegaan. Er komen onderwerpen aan de orde die in de bijbel te lezen zijn, maar dat vond ik nogal logisch. Het gaat tenslotte over de hel. Mooi vond ik ook dat er naar oudere beschavingen werd verwezen en dat ook figuren uit de recentere geschiedenis een plaats kregen in het verhaal.
Op het eind komen alle draadjes uit het verhaal samen. Het eind is een grote verrassing. Ik heb in dit boek geen hinderlijke kleine taalfoutjes gevonden, die je anders nog wel eens uit het verhaal kunnen halen. Als ze er al in staan, wat naar mijn leeservaring tegenwoordig in haast alle boeken wel is, heb ik er geen last van gehad tijdens het lezen. Je blijft dus doorlezen tot het eind, tenminste ik wel, ik wilde weten hoe het af zou lopen. Ik begrijp waarvoor dit boek voor sommige dogmatisch religieuze groeperingen misschien niets is, maar voor lezers die met open vizier in de wereld staan en zelf kunnen beoordelen of iets goed is, is dit een geweldig boek om te lezen.