Dirk de Vilder en Betje

In de flaptekst staat de vraag: als je het heden manipuleert, kan je dan voorkomen dat het kwaad uit het verleden de toekomst besmet.
Dit verhaal gaat over Dirk de Vilder en zijn vrouw Betje. Wat er in de geschiedenis met hen gebeurd is, komt in het verhaal ter sprake nadat je kennis hebt gemaakt met Dirk die eerst nog de leider van zijn eigen motorbende was maar omdat Furfur is verdwenen nu ineens een pion van een andere bende wordt. Wat er met hem gebeurd is in het verleden zorgde ervoor dat hij in het Purgatorium terecht kwam. Hij probeerde er het beste van te maken in de hel.
Het is mooi om te zien hoe de wereld van Roselynd Randolph zich uitbreidt. Behalve Sleuvink, Vinkdam en het Grienderbosch op aarde wordt van de wereld van helse en hemelse zaken ook weer een tipje opgelicht. De zeven prinsen van de hel en de zeven serafijnen van de hemel krijgen namen en komen tegenover Dirk te staan.
Dirk probeert zijn oude leven terug te krijgen, nadat hij heeft ontdekt dan zijn achter-achter-achterkleinkind een belangrijk stukje grond erft. Het oog van de bok speelt daarbij een belangrijke rol.

Mijn leeservaring met dit boek was helaas niet zo goed als met Bloedengel, het vorige boek in deze wereld. Door alle leden van verschillende motorbendes, namen in het historische Grienderbosch gebied en alle namen van helse prinsen en hemelse engelen wist ik vaak niet goed meer wie wie was. Vermoedelijk heeft het er ook mee te maken dat ik nogal lang over dit boek deed. Ik las elke dag een paar bladzijden, verspreid over een hele maand, waardoor ik de personages minder vasthield.
Het was wel leuk om te merken dat het verhaal van de bokkenrijders er iets mee te maken had, dat ik tijdens het lezen herkende. En het Witte Wief was ook mooi verzonnen. Wat Betje deed nadat Dirk uit haar leven verdween vond ik ook verrassend. Het mooiste stuk vond ik de gedeelten in Oude Hel en bij de prinsen, die voor Dirk heel anders liepen dan verwacht en waar hij voor zichzelf opkomt. Daar bleef ik doorlezen vanwege de spanning. Ook het einde vond ik mooi bedacht.
Voor lezers die van duistere verhalen over hemel en hel houden en de duistere historie van De Lage Landen met de rakkers van weleer niet schuwen, raad ik dit boek van harte aan.