volharding tot het einde toe

Als Crimeblogger met meer dan 170.000 lezers is Geir Tangen zeer populair in Noorwegen.
Zijn thrillerdebuut Het meesterwerk gaf hij in 2016 uit in eigen beheer, maar na een maand al had Gyldendal, een Noorse uitgever er interesse voor. Sindsdien is zijn faam reizende.
Hartenbreker is het tweede deel in de trilogie rondom Viljar Ravn Gudmundsson, en Lotte Skeisvoll en is los ervan te lezen. In het eerste deel, Het meesterwerk, hebben we ze al een beetje leren kennen. Als dit verhaal begint, werkt de nasleep van de moorden in het eerste boek nog door.
Alexander (Alex) wordt na afloop van een feestje naast een dode Emilie wakker. Hij raakt in paniek en belt zijn vader, de journalist Viljar op. Als deze arriveert is de politie al ter plekke. Lotte krijgt de leiding over het onderzoek en Alex verteld haar dat hij niet weet wat er gebeurd is. Door de getuigenverklaringen van de vriendengroep die op het feest waren komt er een beeld naar voren over wat er gebeurd zou kunnen zijn op het feest en lijkt het alsof alle bewijzen richting Alex wijzen. Viljar en Lotte slaan algauw hun handen ineen, omdat zij twijfelen aan de schuld van Alex. Ze krijgen hierbij hulp van Josse, een vriend van Viljar die in een rolstoel zit. Gaat het hun lukken om de waarheid te achterhalen?
Aan de titel Hartenbreker kun je meerdere betekenissen koppelen, die je begrijpt als je het boek gelezen hebt. Hartenbreker bestaat uit korte hoofdstukken die ervoor zorgen dat je door wilt blijven lezen. De dynamiek tussen de twee hoofdkarakters Viljar en Lotte dragen mede bij tot het boeiende van dit boek. Viljar loopt nog steeds bij psycholoog Vigdis, maar alleen als het hem past. “Hij greep een van de parasieten die op zijn chronisch slechte geweten teerden en hield hen tegen het licht”.
Lotte heeft aan alle gebeurtenissen in het verleden PTTS overgehouden en functioneert slecht, waardoor haar de leiding van het onderzoek wordt ontnomen.
“Ze is nog maar een schaduw van de rechercheur die ze eerst was”.
Het begin van Hartenbreker is erg sterk en op de eerste bladzijde wordt de spanning al zichtbaar. De vriendengroep-personages leer je niet echt kennen, alleen Viljar en Lotte leer je wat beter kennen en komen nader tot elkaar. Viljar is vasthoudend, neemt zijn verantwoordelijkheden als vader zijnde, maar probeert Alex de hand boven het hoofd te houden. De verhouding tussen vader en zoon is ‘verstoord’, maar zie je gaandeweg het verhaal veranderen. Een belangrijk thema van Hartenbreker is het in opkomst zijnde rechts extremisme in Noorwegen. De uitgebreide beschrijvingen verstoorden voor mij af en toe de spanningsboog.
Embla is een opvallende tiener, die eigenlijk uit de toon valt op het feest, omdat ze geen drank en/of drugs gebruikt. Tevens ruimt ze de(kots) rommel van een ander op. Maar waarom ze dat zonder slag of stoot doet? Dit komt niet uit de verf.
Geir Tangen speelt met woorden en ziet kans spanning op te bouwen met behulp van tegenstellingen en vergelijkingen.
“Hij lag in een vreemd bed, onder een groot donzen dekbed dat duur aanvoelde. Hij was verkleumd en het puntje van zijn neus was ijskoud, hoewel het raam dicht was.”
Meteen vanaf de eerste bladzijde voel je het onheil al naderen en is er dreiging tussen de regels door. Hij geeft de lezer mondjesmaat informatie via het lopende onderzoek en via de getuigenverklaringen van de aanwezigen op het feest. Zijn schrijfstijl is vlot en af en toe humoristisch.
Knap gedaan vind ik dat eerst de nadruk ligt op het misdrijf van het feest maar dat het 'hoofdprobleem' eigenlijk buiten het feest ligt
Hartenbreker sluit af met een cliffhanger, die je doet uitkijken naar het laatste deel.