Wat een (matig) boek!

Voortaan zal ik de aanbevelingen van gerenommeerde schrijvers als Stephen King en Karin Slaughter met een flinke korrel zout nemen. Of bedoelden ze dat ze het ook eigenlijk een slecht boek vonden? Een langzaam voortkabbelend verhaal over drie 'final girls', die alledrie als enigen aan een slachtpartij waren ontkomen. En natuurlijk kon de hoofdpersoon zich niets of nauwelijks meer iets herinneren van de slachtpartij waaraan zij was ontkomen, want anders hadden we al veel eerder geweten wie het had gedaan. Hoewel, een zo onlogische ontknoping moet wel vooraf gegaan zijn door een hoop overbodig gebabbel. Verdachtmakingen van andere personen uiteraard, een vergezochte identiteitsdiefstal, een volkomen overbodige scène over het kiezen van een witte jurk bijvoorbeeld, een paar bij nader inzien onlogische nachtelijke uitlokkingen, alles om het maar spannend te willen maken, maar een logisch verhaal is het niet geworden. Bij elkaar geraapte onzinnige bedenksels die tezamen een volkomen krankzinnig plot moeten rechtvaardigen. Riley Sager is het pseudoniem van iemand die al eerder een boek heeft geschreven. Wie? Welk boek (boeken)? Geen flauw idee. Deze Riley Sager mag een voorbeeld nemen aan een debutant: C.J. Tudor, die wel een fantastisch meeslepend en geloofwaardig, spannend verhaal weet te schrijven - de Krijtman .