Saai is het nieuwe sexy

Wanneer geef je een boek vier en wanneer vijf sterren? Daar 'worstel' ik soms mee. Als alles klopt aan een boek, dan krijgt het vijf sterren, of als het een verpletterende indruk maakt (meestal klopt dan ook alles, maar dit terzijde). Als ik, al is het maar lichtelijk, teleurgesteld ben door de ontknoping, dan verdwijnt er gauw een ster, zelfs als ik niet kon wachten om verder te lezen en luisteren.
De Nachtstemmer van Maarten 't Hart is zo'n boek dat aangenaam is om te ondergaan, een boek dat verrast omdat je haast niet verwacht dat een saaie orgelstemmer zo'n leesbaar avontuur meemaakt. De titel is ook niet echt sprankelend. Zou 't Hart dit expres hebben gedaan? Een saaie orgelstemmer verdient en saaie titel?
Het boek is allesbehalve saai en weer verbaast Maarten 't Hart me weer door een verhaal te vertellen dat zich schijnbaar moeiteloos voltrekt, een boek dat geen moment verveelt. Een havenstadje met vreemde, ongastvrije, mensen; de hoofdpersoon, Gabi Pottjewijdt, die zich van conventies en vooroordelen niets aantrekt, maar wel eerlijk toegeeft een angsthaas te kunnen zijn en zich nog bijna laat intimideren. Misschien dat zijn oprechtheid hem zo innemend maakt, bijna sexy.
Johannes Sneekes is een bijna perfect voorlezer van dit verhaal dat zich zo nu en dan bedient van archaïsch taalgebruik. Een klein minpuntje misschien: als Sneekes de stemmen van de inwoners van het havenstadje 'doet', dan heeft het soms een potsierlijk 'malle pietje-gehalte. Desalniettemin **** voor Sneekes.