Lezersrecensie
Als de dader je eigen vader is ...
Wat een lastig boek. Net zo lastig als het voor de schrijver moet zijn geweest dit te schrijven. Hoe schrijf je over een leven dat verwoest zou moeten zijn, maar dat toch niet is omdat de verwoester iemand was die je op handen droeg? Iemand die je vertrouwde en je dus ook geen kwaad kon doen. De man heeft iets verschrikkelijk verkeerds gedaan, maar die man is tegelijkertijd ook de vader om wie je geeft, iemand tegen wie je opkijkt.
De dochters van deze HEHH 'vermoorden' hem pas als ie al dood is.
Ik vind het een schrijnend verhaal en tegelijkertijd een moeilijk boek om doorheen te komen. Telkens probeerde ik begrip op te brengen voor de 'ondergetekende', die met veel opsommingen, uitweidingen en ellenlange tussenzinnen om de hete brij dreigde heen te draaien. Want die hete brij ...
Soms onnavolgbaar als poëzie kan zijn, soms afstandelijk als een koorddanseres die over een diepte vol roofdieren schuifelde. Een bijna bovenmenselijke prestatie.
De dochters van deze HEHH 'vermoorden' hem pas als ie al dood is.
Ik vind het een schrijnend verhaal en tegelijkertijd een moeilijk boek om doorheen te komen. Telkens probeerde ik begrip op te brengen voor de 'ondergetekende', die met veel opsommingen, uitweidingen en ellenlange tussenzinnen om de hete brij dreigde heen te draaien. Want die hete brij ...
Soms onnavolgbaar als poëzie kan zijn, soms afstandelijk als een koorddanseres die over een diepte vol roofdieren schuifelde. Een bijna bovenmenselijke prestatie.
2
Reageer op deze recensie