Aansprekende fantasy-wereld-opbouw

Meestal kost het me niet veel moeite om een ‘hype’ links te laten liggen. Op magische wijze - die gave heb ik nu eenmaal – zie ik ver van te voren overal $-tekens op
doemen. Helemaal op het moment dat een boek al aan een filmstudio is verkocht nog voordat het af is.
Gelukkig heb ik dit debuut van Adeyemi niet links laten liggen. Het is een origineel verhaal, vlot geschreven met een paar stoere vrouwelijke protagonisten. Ik was vooral onder de indruk van de manier waarop Adeyemi haar fantasy-wereld Orisha opbouwt. Afrikaanse invloeden zijn overduidelijk, daar heeft ze nu eenmaal haar inspiratie opgedaan. Maar waar en wanneer Orisha precies bestaat of bestaan heeft … dat is geheel aan de fantasie van de lezer. Ik vind het erg knap gedaan.

In dit eerste deel zijn er vier hoofdrolspelers. Dat zijn de zoon en dochter van de boze koning: kroonprins Inan en prinses Amari. Vervolgens is er Zelie, het meisje dat uitverkoren is om de verloren gewaande magie terug te halen naar Orisha, en haar broer Tzain.
Het perspectief van het boek is afwisselend die van Zelie, Amari en Inan. Ik vind het jammer dat het vierde perspectief ontbreekt. Juist de opstandige en wispelturige Tzain brengt afwisseling in het verhaal, maar die blijft te veel buiten beeld. Het duurt niet lang of er ontstaat een kruislingse liefdesrelatie, dus Inan met Zelie en Amari met Tzain. Behalve dat het veel te voor de hand liggend (en dus saai) is, worden die twee relaties ook heel ongeloofwaardig uitgewerkt: ze haten elkaar (en niet zo’n klein beetje), ze houden van elkaar (gaan direct met elkaar naar bed), ze haten elkaar weer.
Als je samen zo’n queeste aangaat, dan snapt iedereen dat je langzamerhand wat meer voor elkaar gaat voelen. Werk dat dan ook op die manier uit naar het einde toe. Dan had juist het spectaculaire slot ook veel meer impact gehad.
Twee minpuntjes die in de waardering toch de vijfde ster doet verbleken.

De actiescenes zijn echt supervlot geschreven, da’s wel ff geleden sinds ik actie op die manier heb gelezen. Adeyemi pakt je bij je strot en sleept je mee. Daarbij schuwt ze bloederige gruwelijkheden en martelingen niet en kijkt ze niet op een dode meer of minder.
Waarom dit boek de nieuwe Harry Potter wordt genoemd is me dan ook een raadsel. Hoort waarschijnlijk bij het commerciële (dollarteken$) praatje. Misschien eerder een kruising tussen LoTR en HungerGames, maar wat mij betreft pakt dit boek een hele eigen plekkie in het huidige fantasygenre.