Beetje vreemd maar wel weer lekker!

Kritiek kreeg hij genoeg, ook ik kan er niet aan voorbij gaan dat het toch ietwat vreemd is dat je een wereldwijde bestseller “overneemt” en er dan toch je eigen twist aan geeft – wat natuurlijk heel erg logisch is. Het feit dat de levenspartner van Stieg Larsson er geen ene moer over te zeggen had in de zin van de wet, steekt me op de en of andere manier toch echt nog wel. Terwijl ik de vervolgen las bleef dit toch in mijn achterhoofd meespelen. Maar dat kan aan mij liggen hoor ;-)
Neemt niet weg dat Lagercrantz een begenadigd schrijver is die echt wel veel respect verdient op de wijze waarop hij een boek smoel geeft, de karakters respecteert en het verhaal verder vertelt waar wij met zijn allen de smoor over in hadden dat het niet “af” was.
Nou, haal je hart maar weer op want in De man die zijn schaduw zocht is niet alleen deze man on a mission, maar ook Lisbeth heeft nog af te rekenen met een hoop schaduwen uit haar verleden die haar blijven achtervolgen …

Schuldig of niet, Lisbeth moet drie maanden zitten en het boeit haar eigenlijk voor geen meter. Ze benut haar tijd goed maar kan het ook niet verkroppen dat Faria, een moslima in een andere cel, het doelwit schijnt te zijn van een gang onder leiding van Benito. Zoals we weten komt Lisbeth graag in actie als iemand in de problemen zit, wordt mishandeld of misbruikt. Dus ze heeft een plan maar is daarbij zelf ook opgejaagd wild. Maar dat kan de dame natuurlijk niet zoveel schelen – tis en blijft gelukkig een tough cookie.
Als ze op een gegeven moment bezoek krijgt van Holger Palmgren, haar voormalig begeleider, krijgt ze een dieper inkijkje in haar verschrikkelijke verleden. Ze voelt zich nu eens niet te groot om hulp te zoeken en stuurt dan ook een berichtje naar Mikael Blomkvist van Millennium en dan begint de speurtocht naar diep verborgen schaduwen – een beerput die zijn weerga niet kent.
Op alle Millennium-covers schittert wel een draak. We kennen Lisbeth Salander tenslotte allemaal onder de naam – The girl with the dragon-tattoo.
Vanaf deel 1 leren we haar kennen en sluiten dit excentrieke, zeer intelligente meisje massaal in ons hart. Vergeven haar als vanzelfsprekend al die dingen waar je normaal iemand eeuwige gevangenisstraf toewenst. Haar verleden joeg ons soms het kippenvel over het lijf en toch liet ze never nooit het achterste van haar tong zien als het ware.
Tot nu! Waarom die draken-tatoeage? Je leest het in dit boek ….

We kregen weer een diepere laag van Lisbeth te zien. Het boek begint met actie, maar het kakte naar mijn idee ergens gaandeweg wat in. Ik vond dat er teveel info werd gegeven die mijns inziens niet ter zake deed en waar ik dan ook als een sneltrein overheen las. Jammer vond ik ook dat het normale teamwork van Mikael en Lisbeth een beetje gesplitst was … Mikael had wat mij betreft een bijrolletje. Toch kwam ik er op een gegeven moment weer keihard in, het verhaal ontvouwde zich ineens weer als een film. Snel, heftig en soms verbijsterend spannend!
Lisbeth heeft meer vijanden dan haar lief is blijkbaar en ik denk dat we daar in het volgende deel gewoon weer mee verder gaan.

Kritiek of niet – ik kijk er toch weer naar uit!
http://josesprakeloos.blogspot.nl/2017/10/david-lagercrantz-de-man-die-zijn.html