#AugustusKLM Klassiek Jeugdboek Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman

Allereerst de prachtige tot de verbeelding sprekende cover, geniaal!
Wat mij toen ik jong was het meeste aantrok in dit boek was het tijdreizen omdat ik geschiedenis heel erg leuk en interessant vond. Ik zou dan ook dolgraag net als hoofdpersoon Dolf terug gaan naar de middeleeuwen met zijn majestueuze paleizen en kastelen met de onneembare muren en kantelen waarvan je met pijl en boog kon schieten (goh, ik was snel tevreden ;-)). De stoere (meestal donkere, knappe ;-)) ridders op mooie paarden, de eindeloos mooie ongerepte natuur waar ik dan dagelijks met mijn eigen paard zou rondzwerven om de nachten onder de blote sterrenhemel door te brengen aan een knapperend haardvuur, een wild zwijn aan het spit dat dan weggespoeld werd met sterke koffie uit een of andere tinnen kroes. (Hmm, zou ik daarom nu zo'n koffieleut zijn?)

De 15-jarige Dolf (Rudolf Wega) wil als vrijwilliger voor twee van zijn vaders collega's het experiment aangaan om in hun tijdmachine terug te gaan naar de middeleeuwen om daar een riddertoernooi te bekijken.
Door een foutje belandt hij echter op een andere plek, Spiers in Duitsland.
De bedoeling is dat hij vier uur de tijd heeft om daar te vertoeven en dan op precies dezelfde plek van zijn landing te gaan staan om terug te worden gehaald. Door onvoorziene omstandigheden gaat er iets fout, reist een andere jongen terug naar deze tijd en Dolf lijkt voor altijd in de middeleeuwen vast te zitten.
Hij leert Leonardo kennen, een student op weg naar Bologna en samen zien ze een gigantische groep kinderen voorbij komen. Beide jongens besluiten mee te gaan in deze kinderkruistocht.

De kruistocht wordt geleid door twee monniken en de door God uitverkoren herdersjongen Nicolaas die op weg zijn naar Genua waar Nicolaas de zee zal splijten om daarna over te kunnen steken naar Jeruzalem, het heilige land waar ze met hun 8000-koppige kinderleger de Saracenen zullen verdrijven.
De tocht is lang en het middeleeuwse onherbergzame landschap zorgt voor allerlei ontberingen die de twee monniken blijkbaar weinig doen, ze calculeren al bij voorbaat heel veel dode kinderen in. Maar Dolf weet met zijn hedendaagse kennis veel problemen op te lossen en blijkt een ware leider te zijn waarbij hij echter voorzichtig te werk moet gaan om maar niet voor een ketter aangezien te worden. De maanden die de kinderen onderweg zijn vergen veel geloof, hoop maar ook zeker doorzettingsvermogen en vertrouwen. Ze gaan immers een fantastische toekomst tegemoet, zo is hun beloofd. Het sociale aspect komt heel sterk naar voren in dit boek, allen voor één en één voor allen.

Het kinderleger van zwervertjes, verstotenen, weeskinderen en enkele adellijke telgen komen uiteindelijk wel op de plek van hun bestemming. Maar komt hun droom uit of zijn ze toch op de een of andere manier voorgelogen?
Zal de zee splijten of zal het hun Waterloo zijn?
Kan Dolf überhaupt nog ooit terug naar zijn ouders?
Allemaal vragen die je je zelf stelt tijdens het lezen, ja zelfs nu nog na het tig keer herlezen bleef ik het een spannend en heerlijk leesbaar boek vinden.
Geen zware kost, maar je wanen in fantasierijke jeugdherinneringen, geprikkeld door gebeurtenissen visualiseer je je jeugddroom en bent voor even een stoere ridder, ja of wat dacht je, een beminnelijke jonkvrouw die te teer is om aan te raken soms? Dacht het niet, gewoon een ridder die alles overleeft ;-)

Heel graag wilde ik vroeger Dolf zijn, maar ja twee weken later was ik bijvoorbeeld ineens Pippi Langkous inclusief aap op mijn schouder of een van de vijf van Enid Blyton, fantasie zat had ik, lezen doet dat met je ;-)

Snuffel eens in een oude boekencollectie van je familie, vrienden of bekenden, wie weet kom je nog een klassiek juweeltje tegen!

http://josesprakeloos.blogspot.nl/2014/08/thea-beckman-kruistocht-in-spijkerbroek.html