Zo jammer, dit had een pareltje kunnen zijn

Susan van Eyck heeft een prettige stijl van schrijven. Vlot, zonder dat het "Jip en Janneke" wordt. Het is enorm jammer dat ze in haar debuut teveel heeft gewild. Er wordt zo ontzettend veel thematiek c.q. problematiek bij gehaald, dat het niet anders kan dan dat veel zaken onderbelicht blijven. Dit had een prachtig ingetogen verhaal kunnen zijn als het was gebleven bij Emma, die verliefd wordt op Boris en een relatie met hem krijgt. Een relatie "made in heaven' die veel te kort mag duren. De dappere strijd die beiden voeren om er nog zoveel mogelijk uit te halen. De aandacht hiervoor wordt nu telkens afgeleid door van alles wat voorbij raast: vastzitten in een relatie en beëindigen daarvan, oma, een vriendin met een probleem, keuzes m.b.t. werk, ouders die het niet lijken te snappen, enz. En dat alles in het tijdsbestek van een paar maanden. Zo jammer, want dit had een pareltje kunnen zijn.