Opnieuw een mooi Brunetti

Tijdens een etentje bij zijn schoonouders ontmoet commissaris Guido Brunetti een oudere gravin, vriendin van zijn schoonmoeder.
Ze vertelt dat haar kleindochter op vijftienjarige leeftijd in het water raakte en daarna verstandelijk gehandicapt bleef. Ze heeft het er moeilijk mee en verdenkt de politie ervan de zaak snel te hebben afgehandeld als een ongeluk, zonder bepaalde details grondig te onderzoeken.
Ze vraagt of hij de zaak nog eens kan bekijken.
Voor Brunetti is het uiteraard moeilijk na zovele jaren informatie erover te krijgen.
Maar geleidelijk krijgt hij meer duidelijkheid en weet hij de zaak op te lossen.

'Eeuwige jeugd' is weer een typische politie roman uit de Brunetti reeks van Donna Leon, geschreven in een vlot leesbare stijl. Het is deel 25 al in deze mooie reeks.
Verwacht hier echter geen nagel bijtende spanning of grote actie momenten.
Bij Donna Leon draait het om de manier waarop Brunetti geleidelijk achter de waarheid tracht te komen door contacten met mogelijke betrokkenen of met mensen die hem inlichtingen kunnen verschaffen. Zo tracht hij drijfveren en handelingen te doorgronden.
Echte spanning komt er in het tweede deel van het boek.

Interessant is ook dat in dit boek een collega van Brunetti, met name commissaris Claudia Griffoni een voorname rol. Mooi is hoe Donna Leon haar omgang met de gehandicapte jonge vrouw beschrijft.

Zoals steeds is er bij Donna Leon een maatschappij kritische ondertoon. Altijd is er de hint naar de steeds aanwezige corruptie van de overheid en het eigenbelang van de rijkere klasse.
Met hier ook een aspect dat we in de huidige context onder de 'MeToo' problematiek zouden rangschikken.