Een mooie, klassieke Brunetti

'Wat niet verdwijnt' is al het 26de deel in de reeks van Donna Leon rond haar Venetiaanse commissaris Guido Brunetti.

Door een incident bij een ondervraging wordt Brunetti aangeraden enkele weken rust te nemen buiten Venetïe. Via de familie van zijn vrouw kan hij terecht op één van de minder bekende eilanden rond Venetië, San' Erasmo.
Daar leert hij een oudere man kennen Davide Casati, met wie hij ettelijke roeitochten op de lagune onderneemt.
Tot bij een onweersstorm de man dood wordt aangetroffen in zijn gezonken boot.
Brunetti wil daarop meer weten over de achtergrond van de man en stoot daarbij uit een aantal gebeurtenissen en geheimen uit het verleden.

Het is weer een mooi deel in die reeks rond Brunetti geworden, geschreven in Leon's klassieke, vlot leesbare stijl.
Zoals steeds zit de spanning niet in grote acties of cliffhangers.
Bij Donna Leon draait het rond de karakters van haar hoofdpersonen
Het gaat om de manier waarop Brunetti geduldig tracht de drijfveren van de mensen te doorgronden.
Zo is het eerste deel zelfs meer een gewone roman dan een politie thriller. Donna Leon beschrijft er op een mooie, haast poëtische manier de ontmoeting van Brunetti met Casati en hun tochten op de lagune.
In het tweede deel - na de dood van Casati - wordt het dan een echte politie thriller, waarbij Leon de spanning en de zoektocht naar het waarom mooi uitwerkt.
In dit boek speelt Venetië zelf een ondergeschikte rol; het grootste deel speelt zich af op San'Erasmo met haar bewoners.

Zoals steeds verweeft Donna Leon in haar Brunetti romans een maatschappelijk thema.
In dit geval de nefaste invloed van grote chemisch bedrijven op het milieu en de mensen in de Venetiaanse lagune.