Nieuwe mythe Circe?

Madeline Miller is met haar boek ‘Circe’ niet aan haar proefstuk toe. Zij schreef reeds eerder ‘Het lied van Achilles’ waarmee zij de vierde was die met een debuutroman de 17de jaarlijkse Orange Prize of Fiction won..
Madeline Miller heeft met haar tweede boek ‘Circe’ een andere kijk gegeven op de mythologische figuur Circe.

Circe is de dochter van Helios, god van de zon, en één van de machtigste Titanen ooit. Haar moeder was Perseis, één van de Oceaniden. Ze wordt soms nimf, soms heks genoemd maar ze had zeker krachten waarmee ze haar vijanden in beesten kon veranderen door middel van toverdranken.
Zij leefde volgens de Griekse mythologie op het eiland Aeaea. Haar verhaal is beschreven in ‘Homerus’ Odyssee. In Ovidius ‘Metamorphosen’ komt Circe ook voor in het verhaal over Picus en Canens.

In het verhaal dat Madeline Miller schrijft volgen we Circe vanaf haar geboorte. Het misprijzen
van haar moeder bij haar geboorte omdat ze er toch enigszins anders uitzag dan de anderen. Op de liefde van haar vader, Helios, kan zij ook niet rekenen. Zo had ze ook een heel apart keelgeluid dat haar niet bepaald geliefd maakte. Zelfs haar broer waar ze in haar jeugd een goede relatie mee had laat haar op een bepaald moment links liggen wanneer hij van Helios een unieke kans krijgt om zichzelf hogerop te werken.
Doordat zij door niemand geaccepteerd wordt gaat zij haar aandacht vestigen op de stervelingen. Hier ontdekt zij dat zij over een speciale kracht beschikt die haar levensloop drastisch zal veranderen.

Madeline Miller maakt gebruik van verschillende mythologische verhalen die zij omtovert tot een geheel nieuw verhaal. Door hier en daar elementen toe te voegen of weg te laten aan de oorspronkelijke mythen creëert zij een geheel nieuwe mythe, althans dat is de bedoeling.

Het boek werd geschreven in de eerste persoon. Madeline Miller gebruikt een beschrijvende alsook beeldende stijl. Sommige passages zijn zeer poëtisch.
Dit boek vraagt wel enige voorkennis van de Griekse mythologie.