Veel potentie, maar niet waargemaakt

Net als haar debuut In een donker, donker bos speelt ook het tweede boek van Ruth Ware zich af in een beperkte ruimte. Dit keer een cruiseschip, maar een kleintje, misschien een groot jacht wel een betere benoeming. Journaliste Lo (Laura) Blacklock gaat voor haar werkgever, reismagazine, Velocity, mee op de eerste afvaart van het exclusieve schip Aurora Borealis, met het doel een verslag te maken. In de dagen voor vertrek wordt er bij Lo s`nachts ingebroken, ze staat oog in oog met de inbreker en wordt opgesloten in haar slaapkamer.

Eenmaal aangekomen op het schip lijken haar enthousiaste plannen als snel te verwateren, wanneer ze midden in de nacht wakker wordt van gegil uit de suite naast haar, suite 10. Ze denkt ze horen dat er iemand over boord valt en ze slaat direct alarm, Echter niemand lijkt haar te geloven, maar Lo is overtuigd en zet door.

Het boek heeft me niet gegrepen zoals In een donker, donker bos dat deed. Zeker in de eerste helft van het boek lees je over Lo`s belevenissen en angsten, maar blijft het gevoel knagen dat je als lezer Lo niet erg leert kennen. Er zijn dingen gebeurd in haar verleden, maar er is veel geduld nodig om haar uiteindelijk te begrijpen. Erg lang blijft het een vlak karakter en kost het moeite je in haar in te leven. Ver in de tweede helft verandert dit en pakt het verhaal je en lees je het in een vliegende vaart uit. Lo is dan niet langer de labiele vrouw, maar een sterke doortastende vrouw. Helaas vond die verandering iets te laat in het boek plaats.

Doordat De vrouw in suite 10 zich op het schip afspeelt is het aantal verdachten beperkt. Ondanks dat Lo niet wordt geloofd door de aanwezigen, weet Ruth Ware je wel te overtuigen van de gebeurtenissen waardoor Lo wakker schrok. Het is al het ware een whodunit met een afvinklijstje. De angst regeert in de eerste deel van het boek en pas laat komt er iets meer actie in het verhaal. Er zat veel meer potentie in het eerste deel om er vanaf de start een spannende thriller van te maken. Ruth Ware heeft me met De vrouw in suite 10 helaas niet kunnen overtuigen.

De laatste 100 bladzijden waren goed en redelijk spannend, maar voor een boek 343 bladzijden is dat echt te weinig.