Tweede deel is vaak tegenvallend

Met zeer veel plezier heb ik deel 1 Het Rosie project gelezen, zeer vermakelijk. Regelmatig rolde de tranen over mijn wangen. Ik keek dan ook uit naar het lezen van Het Rosie effect. Het boek heeft zeker meer diepgang als deel 1, bijvoorbeeld Don die zich compleet inleest in de ontwikkeling van een baby. Toch vond ik het een beetje van hetzelfde. De dingen die grappig waren aan Don, gingen me in Het Rosie effect een beetje irriteren. Werd in Het Rosie project de autist nog geprezen, in Het Rosie effect vond ik de toon negatiever. Een autist kan geen goede vader zijn of zo. Tweede delen van series, boeken enz. vallen me vaker tegen, omdat ze teveel voortborduren op het eerste deel in plaats van iets van vernieuwing in toe te voegen.