Niets voor mij

Met zijn eerste boek, Het boek der spiegels, gooide de auteur hoge ogen een aantal jaar gelezen. Nu is er zijn tweede boek, Nacht in Parijs.

In de proloog vlucht een onbekende man als een dief in de nacht weg uit Parijs. Wat is zijn verhaal? Psycholoog James Cobb wordt na een presentatie aangesproken door een oude man, Josh Fleischer. Hij vraagt zijn hulp bij het terughalen van zijn herinneringen naar een nacht in Parijs uit een ver verleden.
Hij werd veertig jaar geleden wakker in een hotelkamer met een dode vrouw in de badkamer. Wat is er gebeurd en waarom kan hij het zich niet herinneren.

Het eerste deel van het boek is een ware worsteling voor mij, waar gaat dit verhaal naartoe. E.O. Chirovici schrijft een lange verhandeling over hypnose en het terughalen van herinneringen, maar het pakt me totaal niet en maakt me ook niet nieuwsgierig. De proloog is wel prikkelend, maakt nieuwsgierig, maar je moet heel veel geduld hebben om de link in het verhaal te krijgen.

Er worden heel veel onnodige details verwerkt in het boek, bijvoorbeeld over welke Interstate James Cobb op weg gaat naar Josh Fleischer. Ook de complete levensloop van Josh, dit maakt het dat ik mijn aandacht verlies bij het verhaal Het is een stukje te psychologisch or mysterieus voor mij. Het gaat me als het ware boven mijn pet.

Als de nacht in Parijs aan bod komt, komt er wat meer vaart in het boek, minder details en mijn aandacht wordt weer bij het verhaal getrokken. Helaas is het maar een eenmalige opleving. Hetzelfde verhaal over Parijs en specifiek die nacht wordt een aantal verteld vanuit verschillende oogpunten en dan net weer even anders. Andere details en wat is nu de waarheid? Ik vind het verwarrend en saai.

Na het lezen van de laatste 30 bladzijden kan ik het boek iets meer waarderen, maar het is niet genoeg om mij te overtuigen. Ik snap de bedoeling van de auteur, maar het boek heeft me maar bij vlagen kunnen pakken en voor de rest was het vooral een kwestie van uit lezen. Ik had het gevoel dat ik de clou van het verhaal niet had en daarom maar een beetje in rondje bleef lezen. Ik kon niet helemaal bevatten wat ik aan het lezen was en verloor met grote regelmaat mijn aandacht. Ik was blij dat ik het verhaal dicht kon slaan en een volgend boek kon gaan lezen.