Een tussenboek met een functie

Selfies is alweer het zevende boek in de Q-serie van Jussi Adler-Olsen rond brigadier Carl Morck, Assad, Rose en sinds kort Gordon. Zijn wonderlijke gevolg, maar met resultaat, want ze hebben al vele zaken opgelost. Daar is de korpsleiding echter niet helemaal van overtuigd en ze moeten zich bewijzen. Met Rose gaat het niet zo goed en ze heeft zich laten opnemen in een psychiatrische inrichting.

Afdeling Q heeft in Selfies niet direct een zaak waar zij aan werken, maar is wel betrokken bij zaken "van boven", Rigmor Zimmermann wordt dood gevonden in een park en er wordt ze gevraagd in haar verleden te duiken, Tegelijkertijd maken we ook kennis met Dottir/Denise, haar kleindochter. Zij is een uitkeringstrekkende dame zonder enige intentie ooit aan het werk te gaan. Ze leid een luxe-leventje. Er zijn meer van dit soort dames en iemand lijkt het op hun gemunt te hebben.

Selfies is een boek met een functie in de serie, een tussenboek, waarin vooral de persoonlijke ontwikkeling van Rose het hoofdonderwerp is . Haar verleden trekt een grote wissel op haar doen en laten. In Selfies kom je eindelijk meer over haar te weten en dit draagt vast zeker bij aan de volgende boeken in de serie. Series hebben dit soort boeken nodig voor meer verdieping, vele schrijvers hebben al reeds zo`n soort boek geschreven.

Zeker in het begin van Selfies is het verhaal tammer dan je gewend bent van Jussi Adler-Olsen. Minder grappen en rare situaties tussen Carl, Assad en de nieuwe loot Gordon. Rose staat op de voorgrond, maar zeker ook de person wie het op de uitkeringtrekkende meisjes heeft gemunt. In het tweede deel van het boek hebben Carl en consorten pas weer de hoofdrol en herken je de eerdere vermakelijke schrijfstijl van Jussi Adler-Olsen weer.

.De laatst honderd bladzijden is als vanouds en lezen als een trein. Carl en Assad zijn op hun best en rollen alles in een mum van tijd de openstaande zaken op. Het laatste hoofdtuk is ontroerend en doet je alweer verlangen naar deel acht.