Goede start van vierluik

Ten Westen van de Vrijheid van Thomas Engström is deel een van een vierluik rond Ludwig Licht. Oud stasi-agent en spion voor de CIA. Na de val van de Berlijnse muur, blijft hij werken voor de CIA, maar als dekmantel opent hij een restaurant in de wijk Kreuzberg in Berlijn. Het leven is niet aardig geweest voor Ludwig, gescheiden, ziet zijn zoon amper meer en uiteraard ook alcoholist. Gewone mensen kom je weinig meer tegen in een thriller.

In Marrakech worden drie Amerikaanse burgers doodgeschoten in een kapperszaak. Er is weinig aandacht voor de afrekening totdat een vrouw de Amerikaanse ambassade in Berlijn belt en zegt meer informatie te hebben, welke ze met de ambassadeur wil bespreken. De CIA afgevaardige pikt dit teledoontje op en besluit zijn spion Ludwig Licht op onderzoek uit te sturen. Wat volgt is een wespennest van verschillende belangen en zoektocht naar vrijheid.

Thomas Engström heeft met Ludwig Licht een karakter met potentie gecreëerd , welke nog niet helemaal uit te verf komt aan het begin van het boek. Op het einde van het boek laat hij al meer van zichzelf zien en de laatste scene maakt nieuwsgierig naar deel twee. In eerste instantie lijkt Ludwig Licht ook niet het hoofdpersonage, CIA afgevaardige Clive Berner speelt een veel grotere rol.

Gedetailleerd wordt Berlijn beschreven door Thomas Engström, op velen momenten geeft het boek meer informatie over het stratenplan als een toeristische gids. Echter ondanks de details, zit de vaart volop in het boek en leest met de nodige vaart. Iets in het verhaal pakt je en doet je door lezen en geen aandacht te besteden aan de details. Het is echt echte ouderwetse spionagethriller.

Het tijdschema in het boek is van zondag tot vrijdag, een kleine week. De hoofdstukken beginnen met een tijd en een plaats. Thomas Engström heeft duidelijk kennis van Oost-Duitsland en de diplomatieke betrekkingen. Je vraagt je echt af of het er in de werkelijk ook zo aan toe gaat.

Ten Westen van de vrijheid is een goede start van het vierluik, het maakt nieuwsgierig naar de volgende delen. Het is echt echte ouderwetse spionagethriller. Al moet deel twee, Ten Zuiden van de Hel, wel definitief overtuigen.