Kabbelboek

Ik las dit boek voor een groepsrecensie op de blog Perfecte Buren.

Cover:
De cover is simpel en somber. Je ziet een verlaten gymschoen, kindermaatje. Verder weinig. De titel in simpele rode letters. Daarboven in zwarte letters de naam van de schrijfster.
Het geheel van de cover heeft wel iets onheilspellends. Een verlaten kinderschoen kan weinig goeds voorspellen.

Titel:
Anders....
Anagram van Sander.
En is iedereen wel die hij zegt te zijn...

Samenvatting:
Tijdens een vakantiekamp wordt de 11-jarige Maarten vermoord gevonden. Zijn eveneens 11-jarige vriendje Sander dat bij hem was is verdwenen. Er wordt een verdachte opgepakt en veroordeeld, maar van Sander ontbreekt ieder spoor.
Zes jaar later loopt een jongeman een duits politiebureau binnen met de mededeling dat hij de vermiste Sander is. Na de eerste momenten van geluk slaat bij zijn familieleden de twijfel toe...

Hoofdpersonen:
Alma Meester - de moeder van het gezin. Een vrouw die niet snel opgeeft, dit blijkt oa uit het feit dat gedurende de 6 jaar van de vermissing ze continue is blijven zoeken en aandacht vragen. Maar ook een vrouw die onvoorwaardelijk gelooft in het goede van de mens en met name haar kinderen.
Linc Leighton - de vader van het gezin. Depressieve inslag. Na de vermissing van zijn zoon compleet de weg kwijt en weggezakt in een depressie. Minder goedgelovig dan zijn vrouw.
Iris Meester - de oudere zus van Sander. Heeft geen goede relatie met haar broertje Sander.
Sander Meester - de persoon waar het boek om draait. Wie was hij en wie is hij geworden?

Mijn mening:
Ik vind het heel lastig om mijn mening over dit boek te geven. Ik vond het zeker geen slecht boek, maar ook niet heel erg goed. Ik denk dat ik het het beste kan omschrijven als een kabbelboek. Het leest wel lekker vlot.
Hoe komt dit?
Allereerst vond ik het behoorlijk voorspelbaar. Ik werd totaal niet verrast door de ontknoping. Zag alle lijntjes al aankomen. Dat is jammer, ik word graag verrast in een boek, zeker bij een thriller.
Daarnaast vond ik het ook niet altijd even geloofwaardig. Een moeder die consequent het ene kind wel geloofd en de ander helemaal niet. Ik weet het niet...statistisch gezien lijkt mij dit niet te kloppen...
Ook vind ik de dingen die gebeuren ver gezocht. Kan een kind ( van 11 ) inderdaad verantwoordelijk zijn voor alles wat hem in de schoenen wordt geschoven? Ik hoop eerlijk gezegd van niet!

Aanrader?
Zou ik het boek bij anderen aanraden?
Ja, want ik vind het, ondanks mijn bezwaren, geen slecht boek. Ik werd wel meegenomen in het verhaal.
Ik zou het 3 sterren geven....