leuk tussendoortje

Een leuk tussendoortje

De eerste indruk is meestal de beste zegt men en zo ook bij het boek Aquamarijn. Het ziet er allemaal puntgaaf uit. Mooie druk, middelgroot lettertype en een mooie cover. Om op deze manier een debuut te presenteren is alleen maar goed.
Het verhaal is erg leuk om te lezen. De spanning is er wel maar het duurt wat lang voor je het als lezer begint te ervaren. Dit had wel gekund op deze manier, maar dan had het verhaal meer uitgewerkt moeten worden. Zeker gezien het aantal pagina’s van het boek.
De personages worden redelijk tot goed uitgewerkt. Silke is heel goed en duidelijk aanwezig, maar de verdere personen die in het boek een rol spelen hadden eigenlijk wel wat meer invloed en uitwerking kunnen gebruiken.
Jeroen wordt een beetje de zielenpoot en Paul is ineens daar, maar krijgt geen diepgang. Haar zoon Tim verdwijnt ook naar de achtergrond en dat zijn toch belangrijke personen in het leven van Silke.
De schrijfstijl is lekker snel, duidelijk en goed leesbaar. Dit maakt het dan weer toegankelijk voor een breed publiek. Het einde van het verhaal is totaal onverwachts wat het wel weer een extra dimensie geeft. Alles bij elkaar een prima boek, met voldoende spanning om de aandacht vast te houden, maar wel met een einde die weer vraagtekens oproepen.