Vriendschap zonder grenzen

In deze debuutroman zet Laura van der Haar de objectieve verslaglegging van een autopsierapport en een psychiatrische evaluatie tegenover de spreektaal van twee ontluikende tienervrouwen. Alsof een Grieks koor het onvermijdelijke noodlot aankondigt van hoe de ik-figuur zich zal verliezen in haar BFF-relatie (Best Friends Forever!) met Vickie. Totale overgave aan 'haar zonnetje' als dé manier om verzet te bieden aan alle saaie, belerende volwassenen die geen weet meer hebben die heftige pubergevoelswereld, maar wel steeds rigide kaders willen aanbrengen met regeltjes, voorwaarden en eisen. Die kwetsbare leeftijdsfase waarin scheldkannonades, ruzies/conflicten en slechte seks manieren zijn om eigen grenzen te ontdekken, of op te rekken. Maar de echte wereld is niet grenzeloos en kleine beslissingen kunnen grote gevolgen hebben, terwijl deze twee jonge vrouwen nog niet het morele besef hebben om voorbij hun egoïstische behoeftes en onzekerheden te kijken. Alle ingrediënten voor 'een boek met een belangrijke boodschap' zijn er - over kwetsbare, onbegrepen jongeren uit verschillende milieus, waar zowel instituties als de maatschappij geen vat op hebben - maar Laura van der Haar schreef toch vooral een inktzwarte komedie met een ontroerend slotstuk. Of hoe dat lichtelijk misantrope tienerperspectief, vol vileine observaties naar volwassen treurzakken die het goede willen maar het verkeerde doen, ragfijn blootlegt hoe hypocriet kleinburgerlijkheid en goede zeden eigenlijk zijn.