Hannibal Lecter in ongenadig poldermodel

Wat een aangename verrassing, Karin Hazendonk! Hier en daar wat schoonheidsfoutjes, maar in het geheel een rauwe thriller met in de hoofdrol een simpele vrouwenziel met onverwachte reserve aan overlevingskrachten en een psychopathische serial killer. O ja, een ongenadige killer. Uiteraard.
Het begin van het boek loopt soepeltjes en onschuldig en is meer een feelgood dan een thriller. Een licht overrijp meisje ontmoet een imponerende man en ondanks een waarschuwend rood lichtje ergens in de verte, besluit ze dat het goed zit. Even lijkt het ook zo, imposant huis, geld in overvloede, veel aandacht en attenties, een paar kleine, licht verontrustende hobby’s zoals een groot voorkeur voor horrorfilms met rivieren aan bloed. Maar ach, op zich niet zoveel bijzonders.
Wanneer de gruwel begint, valt de lezer dan ook met verbazing in de volledig verknipte wereld van Sven. Hij is gefascineerd door vrouwen en vrouwelijke schoonheid en wil deze op zijn eigen manier verbeteren en bewaren. Hier is dan ook de eerste minder geloofwaardige dissonantie: ofschoon de mate van Sven’s beschadiging op zich redelijk realistisch gekoppeld is aan zijn jeugd, is het de manier waarop hij vrouwen bewonderd en hun schoonheid wil perfectioneren en bezitten niet overtuigend gecombineerd met zijn verlangen naar pijn, bloed en geweld.
Helaas blijven de personages, zowel Anouk, Miranda als Sven, ondanks de extreme omstandigheden vlak en eendimensionaal, eigenlijk te zwart-wit. Kim, een ex-vriendin van Sven, is wat karakter betreft het beste uitgewerkt en komt tot leven met een verrassende, zwaar beschadigde, maar geloofwaardige diepte. Wel is het tempo waarin Ongenadig is geschreven en de heldere, aantrekkelijke taal dusdanig sterk dat men het boek praktisch in een adem uitleest. Ook de verrassende hardheid en een paar onverwachte wendingen zorgen voor een strak gespannen, ademloos gevoel bij de lezer.
Kortom, het is Hannibal Lecter in poldermodel. Het ontbreekt Sven aan de aristocratische erudiete verfijning van Hannibal, en ook aan diens grenzeloze minachting voor zijn soms tot een maaltijd gereduceerde slachtoffers, maar het lukt Sven om het een ander goed te maken door bruut geweld en niet te breken wilskracht.
Ongenadig van Karin Hazendonk is spannend, vlot geschreven, zeer goed leesbaar en verrassend, echt een aanrader voor een paar avonden lekker te griezelen.