Hoogzomer

Inspecteur Martin Juncker is nog altijd verbitterd over zijn degradatie naar een klein politiebureau in het saaie provinciestadje Sandsted. Lang heeft hij niet om daarbij stil te staan, aangezien er een advocaat vermoord is in het stadspark en Juncker het onderzoek moet leiden.
Ondertussen onderzoekt journaliste Charlotte Juncker een anonieme tip: de terroristische aanslag die zes maanden eerder plaatsvond in Kopenhagen had voorkomen kunnen worden.
Haar ex-man, Martin Juncker, weigert zich erover uit te laten uit angst dat hun levens in gevaar komen. Rechercheur Signe Kristiansen, Junckers oude partner, is wel bereid om de zaak verder te onderzoeken, maar heeft haar handen vol aan enkele privézaken. Maar als er een onthoofd lichaam wordt aangetroffen en er een verband lijkt te zijn met de aanslag, bijt Signe zich alsnog vast in het onderzoek.
Hoogzomer…het vervolg op winterland.
Winterland heb ik niet gelezen, maar dit vormde geen probleem om Hoogzomer te lezen.
Het verhaal kent twee grote verhaallijnen die goed met elkaar verweven worden.
Je hebt de verhaallijn van het vorige boek, de aanslag waarbij 19 mensen om het leven kwamen, en je hebt de tweede verhaallijn van dit nieuwe boek, een advocaat wordt vermoord teruggevonden in een park. In dit boek gaat men op zoek naar de dader van de moord op de advocaat en naar de persoon die al dan niet bewust fouten maakte, bewijzen achterhield, in het verhaal van de aanslag
Bij beide zaken is rechercheur Junker betrokken.
Voor mij komt de zaak rond de aanslag iets te veel naar de voorgrond in dit boek, waarbij je als lezer de zaak rond de vermoorde advocaat zelfs even vergeet.
De hoofdstukken worden vanuit 3 verschillende personages verteld, die zich niet allemaal op dezelfde locatie bevinden. Door het gebruik van de vele moeilijke scandinavische (plaats)namen, was ik heel vaak gedesoriënteerd. Opperste concentratie was voor mij nodig om dit boek te lezen.
Als lezer kon ik wel goed meepuzzelen in de zaak, samen met de rechercheurs ga je op zoek naar de verdachten. De laatste hoofdstukken heb ik wel moeten doorworstelen, mijn aandacht was heel snel weg omdat bepaalde zaken te langdradig beschreven werden. Neemt niet weg dat het verhaal goed in elkaar zit en het verhaal origineel gevonden is. Ik ben zeker nog van plan om Winterland te lezen.