Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Doelwit

Karin Hazendonk 30 mei 2014 Auteur
De rust die de cover uitstraalt door de zachte kleuren verbergen zeker de heftige inhoud van het boek. Maar de cover wekt ook nieuwsgierigheid. Wie zijn de twee vrouwen en hebben zij iets te maken met het verhaal? De cover nodigt zeker uit tot lezen.
Meteen maken we op een heftige manier kennis met Judi als zij op haar woonboot wordt overvallen. Judi weet wie haar heeft overvallen en ineens staat zij weer midden in de gebeurtenissen van het verleden.
Door haar werk als vertrouwenspersoon op een middelbare school komt zij in aanraking met de 17-jarige Leila, een jonge Turkse vrouw.
Leila wordt verliefd op een Nederlandse jongen en wil ontsnappen uit het strakke regime van haar familie. Haar vlucht en de schande die zij daarmee over haar familie brengt is ongekend. De eer van haar familie staat op het spel. Het enige dat de familie in ere kan herstellen is haar dood.
Drie jaar na hun vlucht naar Amsterdam worden ze door de familie van Leila gevonden. Leila belandt zwaargewond in het ziekenhuis, haar zoontje Cem is spoorloos.
Als Judi bij de politie probeert duidelijk te maken dat de dader van de aanslag op haar leven en op dat van Leila in de familie van Leila gezocht moet worden stuit ze op ongeloof.
Dan besluit Judi het heft in eigen hand te nemen.

De gebeurtenissen volgen elkaar in een rap tempo op. Het is in het begin even opletten in welk jaar de gebeurtenis zich afspeelt. Een deel speelt zich af in 2008 als Judi nog werkzaam is als vertrouwenspersoon en een deel in 2012 na de vlucht in het nieuwe leven van Judi en Leila. Linda Jansma weet op onnavolgbare wijze de gebeurtenissen uit het verleden met het heden te verweven.
Het einde is, op zijn zachtst gezegd, bijzonder verrassend.

Wat mij het meest is bijgebleven uit het verhaal is wel de aan waanzin grenzende woede van de familie van Leila. Alles schijnt geoorloofd te zijn om de eer van de familie te herstellen.
Wat ook heel duidelijk naar voren kwam is het leven met een constante controle van mannelijke familieleden. De angst van Leila om iets verkeerd te doen, iets te doen waarmee ze de woede van haar familie op haar hals haalt en de lichamelijke straf die daar altijd op volgde.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Karin Hazendonk